(து - ம்.) என்பது, வினைவயிற்சென்ற தலைமகன் தன் வருகையை முன்னரே தெரிவிக்குமாறு தூதாகவிடுத்த பாணனைத், தோழி 'தலைவர் வந்து தலையளி செய்தாலன்றி நீ கூறும் இனியமொழி நலனிழந்த தலைவியினது நுதலின் எழுந்த பசலையை நீக்குமோ?"வெனக் கவன்று கூறாநிற்பது.
(இ - ம்.) இதனை, "பெறற்கரும் பெரும் பொருள்" (தொல். கற். 9) என்னும் நூற்பாவின்கண் "பிறவும் வகைபட வந்த கிளவி" என்பதனால் அமைத்துக் கொள்க.
| கருங்கோட்டு்ப் புன்னைக் குடக்குவாங்கு பெருஞ்சினை |
| விருந்தின்வெண் குருகு ஆர்ப்பின் ஆஅய் |
| வண்மகிழ நாளவைப் பரிசில் பெற்ற |
| பண்ணமை நெடுந்தேர்ப் பாணியின் ஒலிக்கும் |
| 5 | தண்ணந் துறைவன் தூதொடும் வந்த |
| பயன்தெரி பனுவல் பைதீர் பாண |
| நின்வாய்ப் பணிமொழி களையா பன்மாண் |
| புதுவீ ஞாழலொடு புன்னை தாஅம் |
| மணங்கமழ் கானல் மாண்நலம் இழந்த |
| 10 | இறையேர் எல்வளைக் குறுமகள் |
| பிறையேர் திருநுதல் பாஅய பசப்பே. |
(சொ - ள்.) புன்னைக் குடக்கு வாங்கு கருங்கோட்டுப் பெருஞ்சினை விருந்தின் வெண்குருகு ஆர்ப்பு - புன்னையினது மேலோங்கி வளைந்த கரிய அடித்தண்டினையுடைய பெரிய கிளையிலே புதுவதாக வந்து தங்கிய வெளிய நாரை நரலுதல; ஆஅய் வண்மகிழ் நாள் அவைப் பரிசில் பெற்ற பண் அமை நெடுந்தேர்ப் பாணியின் ஒலிக்கும் - கடையெழு வள்ளலுள் ஒருவனாகிய ஆஅய் அண்டிரனது பெரிய மகிழ்ச்சியையுடைய நாளோலக்கத்திலே இரவலர் பரிசிலாகப் பெற்ற அலங்காரமமைந்த நெடிய தேரினது ஒலிபோல ஒலியாநிற்கும்; தண் அம் துறைவன் தூதொடும் வந்த பயன்தெரி பனுவல் பைதீர் பாண - குளிர்ச்சியையுடைய துறையை உடைய கடற்கரைத் தலைவனாகிய காதலன் நின்னைத் தூதாக விடுத்தலினாலே வந்த நீ பெறும் பயனுக்குத் தக்கபடி கூறும் பனுவலையுடைய வருத்தமில்லாத பாணனே !; நின் வாய்ப் பணி மொழி - நின் வாயினாலே கூறப்படுகின்ற மெல்லிய பொய்ம்மொழிகள்; பல் மாண் புதுஞாழல் வீயொடு புன்னை தாஅம் மணம் கமழ் கானல் - பல மாட்சிமைப்பட்ட புதிய ஞாழன்மலரொடு புன்னைமலரும் உதிர்ந்து பரவிய மணம் கமழ்கின்ற கடற்கரையிலுள்ள சோலையின்கண்ணே; மாண் நலம் இறை ஏர் எல் வளை இழந்த குறுமகள் - முன்பு நுகரப்பட்டுப் பின்பு தனது மாட்சிமையுடைய நலத்துடனே கையிலுள்ள அழகிய வளையும் இழந்த இளமை மாறாத மடந்தையினது; பிறை ஏர் திரு நுதல் பாய பசப்பு - பிறை போன்ற அழகிய நெற்றியிலுண்டாகிய பசலையை; களையா - நீக்குவனவல்ல காண்; ஆதலின் நீ இங்கு நில்லாது மீண்டு செல்வாயாக! எ - று.
(வி - ம்.) பணிமொழி - மெல்லிய மொழி; இது துனிதீர்க்க வேண்டி இல்லாதனவற்றைப் புனைந்துகொண்டு வணங்கிக்கூறும் பொய்ம்மொழி. பாணி - ஒலி. கோடு - அடித்தண்டு. வண்மகிழ் - பெரியமகிழ்ச்சி. நலனும் வளையும் இழந்தவென மாறிக்கூட்டுக. ஏர் : உவமவுருபு. ஒடு : அடைமொழிப் பொருளது. சினத்தொடு வந்தானென்பது போலக் கொள்க. ஆர்ப்பின், இன் : அல்வழிச்சாரியை. தண்ணந்துறைவன், அம் : சாரியை. விரிக்கும் விழி விரித்தல்.
தலைமகன் முயங்கித் தலையளி செய்தவழி நீங்குவதன்றி நின்மொழியாலே பசலை நீங்காதென்றாள், அவனளிக்குங் கொடையளவுக்குரிய சொல்லுடையையெனக் கொண்டு பயன்தெரி பனுவலையுடையையென்றாள். இவளது வருத்தத்திற்குப் படுங் கவற்சி தலைவற்கில்லை யென்பது தோன்றப் பாணன் மீதேற்றிப் 'பைதீர் பாண' என்றாள்.
இறைச்சி :- (1) நாரை கத்துதல் தேர்ப்பாணியின் ஒலிக்கு மென்றது, பாணன் நயந்து கூறுமொழி எமக்கு இடி இடிப்பது போலிருக்கும் என்பதாம்.
இறைச்சி :- (2) ஞாழலொடு புன்னைப்பூப் பரவி மணங்கமழுங் கானலென்றது, துறைவனுக்குத் தலைவியொடொப்பப் பரத்தை கருதலாயினாளென்பதாம். அன்றி இனி, கானல் இருவகைமலரையும் பெற்றுக் கமழ்தல்போலத் தலைவன் தலைவியையும் பரத்தையையும் ஒப்பக் கருதி ஏற்று மகிழாநிற்குமெனவுமாம். மெய்ப்பாடு - வெகுளி. பயன் - வாயின்மறுத்தல். ஏனைத்துறைக்கும் பொருளொக்கும். அதற்கு மெய்ப்பாடு - பெருமிதம். பயன் - தலைவியின் ஆற்றாமை கூறுதல்.
(பெரு - ரை.) பாண நின்மொழி குறுமகள் பசப்புக் களையா என இயைத்துக் கொள்க. பயன் தெரி பனுவல் - இன்பம் உணர்தற்குக் காரணமான பாடலுமாம். பை - வருத்தம்.
(167)