திணை : குறிஞ்சி.

    துறை : இஃது, ஆறுபார்த் துற்றது.

    (து - ம்.) என்பது, "ஒருதலை யுரிமை வேண்டியும்" என்ற (தொல். பொ. 225) சூத்திரப்படி வரைதல் வேட்கையுற்ற தலைமகள் தோழியை நோக்கி ஆற்றது ஏதங்கூறி வரைந்தெய்தும்படி தலைமகனுக்குச் சொல்வாயாக வென்பாள் 'கானவர்துஞ்சார், நெறியின் கண்ணே புலிமுழங்கா நிற்கும், மழைபெய்து இடி இடியா நிற்கும். இத்தகைய பொழுதில் நாம் காமத்தால் வருந்தினும் அவர் வாராதிருத்தல் நல்லதாகு'மென நெறியினது ஏதங்காட்டி மறுத்துக் கூறாநிற்பது.

    (இ - ம்.) இதற்கு, "பொழுதும் ஆறும் புரைவது அன்மையின், அழிவுதலை வந்த சிந்தைக் கண்ணும்" (தொல். கள. 20) என்னும் விதிகொள்க.

    
கழுதுகால் கிளர ஊர்மடிந் தன்றே 
    
உறுகெழு மரபிற் குறிஞ்சி பாடிக் 
    
கடியுடை வியன்நகர்க் கானவர் துஞ்சார் 
    
வயக்களிறு பொருத வாள்வரி வேங்கை 
5
கன்முகைச் சிலம்பிற் குழுமு மன்னோ 
    
மென்தோள் நெகிழ்ந்துநாம் வருந்தினும் இன்றவர் 
    
வாரா ராயினோ நன்றுமற் றில்ல 
    
உயர்வரை அடுக்கத்து ஒளிறுபு மின்னிப் 
    
பெயல்கால் மயங்கிய பொழுதுகழி பானாள் 
10
திருமணி அரவுத்தேர்ந்து உழல 
    
உருமுச்சிவந்து எறியும் ஓங்குவரை யாறே. 

    (சொ - ள்.) கழுது கால் கிளர ஊர்மடிந்தன்று - பேயினங்கள் விளக்கமுற இயங்காநிற்ப, இவ் விராப்பொழுதெல்லாம் ஊர்முழுதுந் துயில் கொள்ளாநின்றது; உருகெழு மரபின் குறிஞ்சி பாடி வியல்நகர்க் கடியுடைக் கானவர் துஞ்சார் - கேட்போர் அச்சம் பொருந்துதற்குரிய தன்மையுடனே குறிஞ்சியென்னும் பண்ணைப் பாடிக்கொண்டு அகன்ற இவ்வூரைக் காத்தலையுடைய கானவர் யாரும் துயில்வாரல்லர்; வயக்களிறு பொருத வாள் வரி வேங்கை கல் முகைச் சிலம்பின் குழுமும் - வலிய களிற்றியானையொடு பொருத வாள்போலுங் கோடுகளையுடைய புலி துறுகல் மிக்க மலையடியினின்று முழங்கா நிற்கும்; அன்னோ ஓங்கு வரை ஆறு உயர்வரை அடுக்கத்து ஒளிறுபு மின்னிப் பெயல் கால் மயங்கிய பொழுது கழி பால் நாள் - ஐயோ! ஓங்கிய மலைவழியில் உயர்ந்த மலைப்பக்கத்தில் விளங்கி மின்னி மழை பெய்தலை மயங்கி நிற்கின்ற காலம் நீட்டித்த இரவு நடுயாமத்து; அரவுர்தேர்ந்து திருமணி உழலச் சிவந்து உருமு எறியும் - பாம்பு தன்செவியிற் படுதலும் தன்னிடத்துள்ள அழகிய நீலமணியைக் கக்கி வருந்தி உழலுமாறு சினங்கொண்டு இடி முழங்கி மோதாநிற்கும்; இன்று மெல் தோள் நெகிழ்ந்து நாம் வருந்தினும் அவர் வாரார் ஆயின்ஒ நன்று - இப்பொழுது மெல்லிய தோள் தளர்வுற்று நாம் வருந்துவதாயினும் அவர் இங்கு வாராராயிருத்தலே மிக நல்லதாகும்; எ - று.

    (வி - ம்.) கழுது - பேய். கால்கிளர்தல் : ஒருசொல். பேய் காற்றைப் போல இயங்கவென உரைப்பினுமமையும். குழுமுதல் - குமுறுதல்.

    யாமத்தெய்திற் பேயணங்கு மென்பாள் கழுதுகால் கிளர்ந்தமை கூறினாள். அவன்வரினும் கூடுதலருமை யென்னுங் கருத்தாற் காவலருமை கூறினாள். புலி குழுமுதலும் உருமுச்சிவந் தெறிதலும் குறிப்பாள், நெறியினது ஏதங்கூறினாள். அவனின்றியமையாமை கூறுவாள் நாம் தோள் நெகிழ்ந்து வருந்தினு மென்றாள். இங்ஙனங் கூறவே இவ்வெல்லாந்தீர வரைந்தெய்துமாறு பணிப்பாயாக வென்றாளாயிற்று. மெய்ப்பாடு - அச்சம். பயன் - வரைவு வேண்டல்.

    (பெரு - ரை.) இஃது, கூறியதற்குக் காரணம் வரைதல் வேட்கையன்று, தலைவியின் மேலாய பண்புடைமையே யாம் என்க. என்னை? தற்கொண்டாற் பேணுதல் குலமகளின் தலைசிறந்த பண்பாகலான் என்க. வரைதல் வேட்கையா லிங்ஙனங் கூறுதலுண்டு. அவற்றிற்கும் இதற்கும் வேறுபாடுண்டு. அவற்றைப் பொருளியலில் (225) காண்க. மன், தில்ல : அசைகள்.

(255)