கூடலூர் கிழார். (பி-ம்.) 6. ‘சூடி’.
(ப-ரை.) மரம் கொல் கானவன் - மரங்களை வெட்டியகுறவன், புனம் துளர்ந்து வித்திய- கொல்லையை உழுதுவிதைத்த, பிறங்கு குரல் இறடி - விளங்குகின்ற கதிரைஉடைய தினையை, காக்கும் - காவல் செய்யும், புறம் தாழ்அம் சில் ஓதி - புறத்தின் கண்ணே தாழ்ந்த அழகிய சிலவாகியகூந்தலையும், அசைஇயல் - மெலிந்த சாயலையும் உடைய,கொடிச்சி - தலைவியினது, திருந்து இழை - செவ்விதாகஅமைத்த ஆபரணத்தை அணிந்த, அல்குற்கு -, பெரு தழை உதவி - பெரிய தழையாகிய உடையை அளித்து, செயலைமுழுமுதல் ஒழிய - அசோகினது பெருத்த அடி மரம் ஒழிந்துநிற்ப, அயலது - அதனோடு தொடர்பு இன்றி அயலதாய்நின்ற, அரலை மாலை சூட்டி - அலரி மாலையை முருகனுக்குச்சூட்டி வெறியெடுத்து, இ அழுங்கல் ஊர் - இந்த ஆரவாரத்தைஉடைய ஊரானது, ஏம் உற்றன்று - மயக்க முற்றது.
(முடிபு) செயலை ஒழிய அரலை மாலை சூட்டி இவ்வூர் ஏமுற்றன்று.
(கருத்து) தலைவிக்குத் தழையுடை அளித்த அன்பன் ஒருவன்உளன்.
(வி-ரை.) துளர்தல் - களைக்கொட்டால் கொத்துதல் எனலும் ஆம்(மலைபடு. 122, ந.) பிறங்கு குரலிறடி காக்கு மென்றாள், கதிர் தோன்றியபின்னரே காவல் இன்றி அமையாததாதலின். அசைதல் - இளைத்தல்;மெலிதல் (பெரும்பாண். 331, ந.); ‘அசையியல் - நுடங்கிய இயல்பு’என்பர் பரிமேலழகர் (குறள்,1098, உரை). அசையியல் - அசைந்துநடக்கும் இயல்பெனலுமாம்; “அசைநடைப் பேதை” (குறுந். 182:6)என்பதன் உரையையும் ஒப்புமைப் பகுதியையும் பார்க்க.
இழையென்றது இங்கே மேகலையை. பெருந்தழை என்றான்அதனை அணியும் உறுப்புப் பெரிதாதல் பற்றி; “அகலல்குறோள்கண்ணென மூவழிப் பெருகி” (கலி. 108:2.)
தலைவன் அசோகந்தழையைத் தந்தான்.
அயலது - அயன்மையை உடையது; இது சூட்டுவதனால்பயனில்லை என்ற குறிப்பை உணர்த்தியது; அருகில் உள்ளதெனப்பொருள் கொண்டு அரலை மலர் கொய்வார் அதன் அருகே நின்றசெயலையின் நிலைகண்டு அது தழையின்றி நிற்பதன் காரணத்தைஆய்ந்திலரென்னுங் குறிப்புரைத்தலும் பொருந்தும்.
வெறியாடுவார் அரலை மாலையை முருகக் கடவுளுக்குச் சூட்டுதல்வழக்கம் (முருகு. 236): அரலை என்பது இப்போது அரளி என வழங்கும்.
ஏமுறுதல் - மயக்குறுதல்; “ஏமுற் றவரினும்” (குறள், 873, பரிமேல்.); ஏமம் ஏமென நின்றது.
ஊரென்றது தாய் முதலியோரை.
இதனால், ‘தலைவனொருவன் தலைவி தினைப்புனங் காக்கும் காலத்தில் ஆண்டுப் போந்து அசோகந் தழையுதவி அவளோடு அளவளாவிச் சென்றான்’ என்பதைத் தோழி உணர்த்தினாள்.
ஒப்புமைப் பகுதி 1. கானவன் மரத்தை வெட்டியவிடத்து விதையைவித்துதல்: குறுந். 198: 1-2, ஒப்பு. 2. இறடி: மலைபடு. 169; பெருங், 1:49:104.
3. அஞ்சிலோதி: குறுந். 211:1, ஒப்பு. மு. ஐங். 299:3, பி-ம்.
2-3. புறந்தாழ் ஓதி: “புறந்தாழ் பிருளிய பிறங்குகுர லைம்பால்” (அகநா. 126:20.)
4. அல்குற்குத் தழை : குறுந். 125:3, ஒப்பு.
5. முழுமுதல்: குறுந். 255:2, 361:4.
4-5. தலைவன் அசோகந்தழை உதவல்: “கையது செயலையந்தழையே” (தமிழ் நெறி. மேற்.) 6. அரலை: நற். 121:4.
(214)