பெருங்கண்ணன். (பி-ம்) 1. ‘வழிவழிப் பெருகி;’ 6. ‘கண்ணம்’
(ப-ரை.) தோழி--, வளர் பிறை போல - பூருவ பக்கத்துவளர்கின்ற பிறையைப் போல, வழி வழி பெருகி - மேலும்மேலும் பெருக்கத்தை அடைந்து, இறைவளை நெகிழ்த்த எவ்வம் நோயொடு - தோட்சந்தில் அணிந்த வளையை நெகிழச் செய்த துன்பத்தைத் தரும் காம நோயினால், குழைபிசைந்தனையேம் ஆகி - தளிரைக் கசக்கினாற் போன்ற நிலையை உடையேமாகி, சாஅய் - மெலிந்து, உழையர் அன்மையின் - அந் நோயைத் தீர்ப்பதற்குரிய தலைவர்பக்கத்தில் உள்ளார் அல்லாமையினால், உழப்பது அன்றியும் - நாம் துன்பப்படுவது அல்லாமலும், மழையும் - இம் மழையும், மான்று பட்டன்று - மயங்கிப் பெய்தது, பட்டமாரி படாஅ கண்ணும் - அங்ஙனம் பெய்த மழை பெய்வதற்கு முன்னரே, இ அழுங்கல் ஊர் - இந்தக் கலக்கத்தை உடைய ஊரில் உள்ளார், அவர் திறத்து இரங்கும் நம்மினும் - அவர் பொருட்டு வருந்துகின்ற நம்மைக் காட்டிலும் மிக, நம் திறத்து இரங்கும் - நம்மாட்டு இரங்குவர்.
(முடிபு) தோழி, அனையேமாகிச் சாஅய் உழப்பதன்றியும் மழையும்மான்றுபட்டன்று; படாஅக் கண்ணும் ஊர் இரங்கும்.
(கருத்து) பிறர் தலைவரைக் கொடியர் என்பது நினைந்து வேறுபட்டேன்.
(வி-ரை.) தோள்வளை நெகிழ்தல் மெலிவின் மிகுதியைப் புலப்படுத்தலின் இறை, தோட்சந்தாயிற்று; முன் கையுமாம். நெகிழ்த்த நோய், எவ்வநோய் என்க. தலைவிக்குத் தளிரை உவமை கூறுதல் மரபு. சாஅய் - மேனி நலம் மெலிந்து. மான்றுபடல் - மயங்கி வீழ்தல் (அகநா. 39:13.) காலம் அல்லாத காலத்து மழை என்பது தலைவியின் நினைவு.
கார்ப்பருவம் வந்த இடத்து, “மழை பெய்தது; தலைவர் வந்திலர்;இவள் வேறுபட்டாள்; இவளை இந் நிலையில் இருக்கச் செய்த அவர் கொடியர்” என்று தோழி கவன்றாளாக அதனை அறிந்த தலைவி இது கூறினாள்.
“அவரைப் பிரிந்து நாம் துன்பப்படுகின்றோம்; இதன் மேலும்மழையானது மயங்கிப் பருவம் அல்லாத காலத்துப் பெய்தது; அதுபெய்வதற்கு முன்பே இவ்வூரினர் நமக்கு இரங்குவார் போல அவரைக் கொடியர் என்கின்றனர். நம்பால் இவர்கட்கு நம்மினும் உள்ள ஆதரவுதான் என்னே!” என்றாள் தலைவி.
அழுங்கல் - ஆரவாரமுமாம். ஊரென்று கூறினளாயினும் கருதியதுதோழியை என்க (ஐங். 154, உரை.)
இதனால் தோழி கவலுதல் வீண் என்பதை அறிவுறுத்தினாள்.
இச் செய்யுள் பொருளோடு இந்நூல் 224-ஆம் செய்யுள் ஒருவாறுஒப்புமை உடையது.
ஒப்புமைப் பகுதி 1. வளர்பிறை போலப் பெருகுதல்: “குடமுதற் றோன்றிய தொன்றுதொழு பிறையின், வழிவழிச் சிறக்கநின் வலம்படு கொற்றம்” (மதுரைக். 193-4); “ஆநா ணிறைமதி யலர்தரு பக்கம்போல், நாளி னாளி னளிவரைச் சிலம்புதொட்டு, நிலவுப்பரந் தாங்கு நீர்நிலம் பரப்பி” (பரி. 11:31-3); “பெரியவர் கேண்மை பிறைபோல நாளும், வரிசை வரிசையா நந்தும்” (நாலடி. 125); “நிறைநீர நீரவர் கேண்மை பிறைமதிப்,பின்னீர பேதையார் நட்பு” (குறள், 782); “சுடர்ப்பிறை போலப், பெருக்கம் வேண்டி” (பெருங். 2. 6:35-6.)
2. வளை நெகிழ்த்த நோய்: “தோள், இலங்குவளை நெகிழ்த்தகலங்கஞர்” (நற். 214:9-10.)
வளை நெகிழ்தல்: குறுந். 11:1, ஒப்பு; நற். 236:7; ஐங். 20:5,165:4.
3. தலைவியின் மேனிக்குத் தளிர் உவமை: குறுந். 62:4-5,ஒப்பு, 331:6-7, 383:5; ஐங். 216:5-6.
4. உழையர்: நற். 312:6.
6. பட்டமாரி: நற். 2:9; புறநா. 82:2.
8. அழுங்கலூர்: குறுந். 12:6, ஒப்பு.
(289)