காயா, கொன்றை, நெய்தல், முல்லை,

போது அவிழ் தளவமொடு பிடவு, அலர்ந்து கவினிப்

பூ அணி கொண்டன்றால் புறவே

பேர் அமர்க்கண்ணி! ஆடுகம், விரைந்தே.

பொன் என மலர்ந்த, கொன்றை; மணி எனத்

தேம் படு காயா மலர்ந்த; தோன்றியொடு

நன்னலம் எய்தினை, புறவே! நின்னைக்

காணிய வருதும், யாமே

வாள் நுதல் அரிவையொடு ஆய் நலம் படர்ந்தே.