நினக்கு யாம் பாணரேம் அல்லேம்; எமக்கு

நீயும் குருசிலை அல்லை மாதோ

நின் வெங் காதலி தன் மனைப் புலம்பி,

ஈர் இதழ் உண்கண் உகுத்த

பூசல் கேட்டும் அருளாதோயே!