(இ-ள்.) வையை - வையையாறே, ஆடுவார் நெஞ்சத்து அலர்ந்து
அமைந்த காமம் - நின்னிடத்தே நீராடுவாரின் நெஞ்சின்கண்ணே
பெருகிப் பொருந்திய இத்தகைய காமத்தை உண்டாக்கும் தன்மை,
நினக்கு வாடற்க - உன்பால் என்றென்றும் குறையாதாகுக.      

      (வி - ம்.) இவ்வாறு வையையை வாழ்த்துவாள்போலத் தனது
நெஞ்சினிடத்தே உள்ள ஊடன் மிகுதியை விறலிக்குக் காட்டித்
தலைவனுடைய பரத்தமையை நன்கு அவட்குணர்த்தி வாயின் மறுத்த
வாறாதல் உணர்க.