இனி நின் மெய்யிற் ¹புலர்வில்லாப் புண்கள், எண்ணிப்பார்க்கில் அவ்வெண்ணைக் கெடுத்தனவென்றுமாம். இனி என்றும் புதியனவாகிய பூழினது வளப்பத்தை யாழோசைபோலே பாடி அப்பூழ் பொருத்துமிடத்து விட்டு நீங்காத புலையனென்று புலையனுக்கு அடைகூறினாள். யாழோசை கேட்டாரை அகப்படுக்குமாறுபோல இவன் பாட்டும் அகப்படுத்தலின் யாழிற்பாடியென்றாள். ²பூழைத் தடவிக் கவிழ்ந்த கையினையுடைய புலையன் ³பூழ் பொருத்துமவன்; புலையன்றன்னுடைய இப்பொழுதிப்பொழுது அகப்பட்டனவாகிய பூழ், தத்தஞ் செவிகளைச் சாய்த்து இவன் கூறும் (1) மந்திர முதலியன கேட்கையினாலே அவன் தன்வசமாகத் தாழ்க்கப்பட்ட பூழ்; அப்பூழின்போரைக் கண்டாயும்போறியெனப் பூழிற்கும் ஏற்பதோர் பொருளுந்தோன்றநின்றது. இனி, யாழின் இகுத்த செவிக்கு, யாழைப்போலும் (2) மந்திரத்தாற் றாழ்ந்த செவியென்பாருமுளர்.

எ - து: ஊரிலுள்ளார் கூறும் அலருக்கு வருந்தாயாய்த் தங்குதலையுடைய நின் மார்பிற் றாரிடத்தே கையாலே அணைத்துக்கொண்டு தழுவி அகப்படுத்துதலாலே மாட்சிமைப்பட்டு வேறுஞ் சிலரை அகப்படுத்திக் கொண்டு ⁵வருதற்குப் பார்வையாகப் போகவிட்ட மகளிராலே உண்டான ஊடற்போரை வாய்ப்பக் ⁶கண்டாராகிலும் அதற்கு ஊடிப்போகாதே உன்னைக் கைக்கொண்டு நுகருங் கலவிப்போரைக் கண்டாயும்போலே இருந்தாய்; நின் தோளிற் புண்களெல்லாம் புலராமல் ஈரமாயே கிடந்தனவென்றாள். எ - று.

இனி, ஊரிலுள்ளார்எக்காலமும்பூழ்பொருந்தி ⁷திரிவையென்று கூறும் ஆரவாரத்திற்கு வருந்தாயாய் மார்பிலே அணைத்துக்கொண்டு முயங்கித்

1. “சொல்லுஞ் சுவட்டவர் சொல்லுக சொல்லுங்காற், சொல்லும் பலவுள சொன்னபின் - வெல்லும்..................பூழ்” என்பதும் ‘சொல்லக்கடவ மந்திரம் பலவாவன: தீற்றும் அரிசி ஓது மந்திரமும,் பச்சிலை பிசைந்து தடவும்போது சொல்லு மந்திரமும், செவியுள்ளுறுத்து மந்திரமும்' என்று எழுதியிருக்கும் அதன் விசேடவுரையும் ஈண்டு அறிதற்பாலன; பு-வெ. பெருந்திணை. வென்றிப். 9.

2. “மந்திரங் கேட்குஞ் செவிய போல” பெருங். (4) 3: 87.

3. “ஊரவர் கௌவை” குறள். 1147.

(பிரதிபேதம்)¹புலர்விலபுண்கள், ²அப்பூழைத்தடவி, ³பூழ்ப்பொருத்து, ⁴கொண்டோடும் ⁵வருத்தற்குப்பார்வை, ⁶கண்டார்களாகிலும், ⁷திரிவரென்று.