207. (உ) “பழவிறல் மூதூர் பாயல்கொ ணடுநாள்” (ஊ) “ஊர்துஞ் சியாமத் தொருதனி யெழுந்து” மணி. 7 : 63, 20 : 94. (எ) “பல்லுயிர் மடிந்த நள்ளென்யாமத்து” (ஏ) “ஊர்மடி கங்குல்” பெருங்.(2) 9 : 42, (3) 23 : 56.

1. (அ) “சாயலின் மார்பன்” (ஆ) “சாயலின் மார்பு” கலி. 42 : 30, 94 : 38. (இ) சாயலென்பதற்கு ஐம்பொறியால்நுகரும் மென்மையென்று பொருள் கூறி அம்மென்மை ஊற்றிற்கு வந்தமைக்கு ‘சாயன் மார்பு’ என்பதை மேற்கோள்காட்டி யிருத்தல் ஈண்டறிதற் பாலது. தொல். உரி. சூ. 27. நச். சீவக. 8. உரை.

2. “அவரை யருந்த மந்தி பகர்வர், பக்கிற் றோன்று நாடன்” (ஐங்குறு. 271.) என்பதற்கு, ‘அவரையை நிறையத்தின்ற மந்தி பண்டவாணிகர் பைபோலத்தோன்று நாடன்’ என்றெழுதியிருக்கு முரையால் ‘பக்கு’ என்பது பையென்று துணியலாகும்.

3. “வாய்வாளாது” கலி. 56 : 29. “வாய்வாளாநின்றாள்” பரி. 20 : 46.

(பிரதிபேதம்)¹நின்றாயெனக், ²பைக்கழித்து.