எ - து: அதுகேட்ட கூனி, அப்படியேயாகுக; யானும் மென்மையால் இனிய மார்பனே! இகழ்ந்து கூறுதலைத் தவிர்ந்தேன்; இனி இக்கோயிலுட் கண்டவர்கள் நம்மை ஏஎயென ⁹இகழ்ந்து பேயும் பேயுந் தம்மிலே துள்ளுதலை இக்கூனுங் குறளும் உறாநிற்குமெனக் கூறி நகாதிருத்தலை விரும்புவேன்; ஆதலால், அமையாத பொற்றகடுபோலும் உருவத்தினையுடையாய்! கோயிலுக்கு நீங்கலாகக் காவின்கீழே போதருவாயாக; ¹⁰துகளறுகின்ற அறிவினையுடைய அவையிலுள்ளார் திரட்சிபொருந்தின ஓலையின்றலையைக்கட்டி அதன் தலையிலே (3) ¹¹அரக்கிலச்சினை யிட்டுவிட்டாற்போல நிரம்பாத உடலின் உள்வாய் முயக்கம் பெற்று நிறையும்படி இறுகப் புல்லிக் கூடக்கடவே ¹²மென்றாள். எ - று.

1. “இன்சாயன் மார்பன்” கலி. 65 : 5. என்பதும் அதன் குறிப்பும் “சாயலின் மார்பின்” கலி. 112 : 23 என்பதும் ஒப்பு நோக்கற்பாலன.

2. இங்குள்ள பிரதிபேதத்தை நோக்கின், “கண்டார் நகாமை வேண்டுவ றண்டா” என்பதை ஓரடியாக்கி, பிற்பகுதியைக் ககரவெதுகை நயம் பொருந்தின நான்கடியாகப்பிரிக்கலாம். உரை இடங்கொடுக்கவில்லை.

3. (அ) "ஒலை, யரக்குப்பொறி யொற்றி யாணையிற் போக்கி” பெருங். (1) 37. 208 - 209. (ஆ) “அரக்கிலச் சினையின் வைத்த, வெஞ்சலி லோலை காட்ட” சூளா. தூது. 82. எனவும். (இ) “பொறியுடை யோலை”.
(ஈ) “ஓலைத்தூதிற், பெரும்பொறி யண்ண லரும்பொறி யொற்றி”. (உ) “பொறியொற் றோலையோ டறியப் போக்கி” பெருங். (1) 45. 30, 58: 81 - 82, (5) 7: 71 எனவும். (ஊ) “புன்புல வழியடைத் தரக்கிலச் சினைசெய்து” நாலாயிர. திருச்சந்த. 76. எனவும் வருவன காண்க.

(பிரதிபேதம்)¹வணங்கினேன் ஏஎ, பேயும் பேயந்துள்ள, ²பேயுமீந்துள்ளல், ³கண்டோர் நகாமல், ⁴கண்டாய்தகடு, ⁵ஞாயிற்கீழ்ப், ⁶போதியகடார, ⁷யங்குவேன்றோடா துகடீர்பு, ⁸யாப்பியாத்து, ⁹இகழ்ந்துகூறிப்பேயுந், ¹⁰துகடீர்கின்றவறிவினை, ¹¹அரக்கிலைச்சினை விட்டுவிட்டாற்போல, ¹²என்றாள் போதருபோதாரென.