1. ‘‘மதுமுகத் தலர்ந்த கோதை மாற்றமைந் தற்குரைப்பாள், கொதிமுகக் குருதி வைவேற் குரிசிலோ நம்மை யுள்ளான், விதிமுக மணங்களெய்தி வீற்றிருந் தின்ப முய்ப்ப, மதிமுக மறியு நாமே வாடுவதென்னை யென்றாள்’’ சீவக. 1708.

2. (அ) ஆங்கு நெஞ்சழிதல் என்னும் மெய்ப்பாட்டுக்கு, ‘‘பழிதபு ஞாயிறே..............விடாதீமோ வென்று” என்னும் பகுதி மேற்கோள்; தொல். மெய்ப்பாட். சூ. 22; இ - வி. சூ. 580. (ஆ) ஞாயிறு முதலிய சில பொருள்கள் சொல்லுவனபோலவும் கேட்குநபோலவும் சொல்லப்படுமென்று கூறி, ‘‘பழிதபுஞாயிறே பாடறியாதார்கண்’’ என்னும் அடியை ஞாயிறு அவ்வாறே சொல்லப்படுவதற்கு மேற்கோள் காட்டினர் இளம்பூரணர்; தொல். செய். சூ. 190. ‘ஞாயிறு’

3. ‘‘மலைமாந் தளிரே’’ கலி. 142 : 47. 

4. (அ) ‘‘நற்றோ ளிழைத்த கரும்புக்கு’’ (ஆ) ‘‘தானீர்த்த கரும்பணி வாடவென், மென்றோ ணெகிழ்த்தான்’’ கலி. 64 : 19, 131 : 29 - 30.

5. இந்நூற்பக்கம் 190 : 2-ஆம் குறிப்புப் பார்க்க.

(பிரதிபேதம்)¹மருடிர் கயங்கன்மின், ²வந்தனனென்னெஞ் சழிய, ³பொழுதினான், ⁴தளிக்குமிடை, ⁵தளிர்க்குமெவன், ⁶இனமுலைமேல்.