7. மு. புறநா. 209 : 3.

10 - 21. கலிங்கம் - ஒருவகை நல்லாடை. “நோக்குநுழை கல்லா நுண்மைய பூக்கனிந், தரவுரி யன்ன வறுவை” (பொருந. 82 - 3) ; “காம்புசொலித் தன்ன வறுவை யுடீஇ” (சிறுபாண். 236) ; “கண்பொரு புகூஉ மொண்பூங் கலிங்கம்” (மதுரைக். 433)

9-11. காம்பின் கழை படு சொலியின் - மூங்கிலாகிய கோலின் உட்புறத்தே பெயர்த்தெடுக்கப்படும் வெள்ளிய தோல்போல. இழையணி வாரா -நெய்யப்பட்டுள்ள இழைகளின் வரிசை கண்ணுக்குப் புலப்படாத. சொலி : கலிங்கத்திற்கு உவமை.

12. வசிந்து - தலைவனை வயமாக்கி. உந்தி - கொப்பூழ்

16. அழித்து - மீட்டும். 17. படர்பு - செல்லுதல்.

18. மறி - ஆட்டுக்குட்டி.20. ஊகம் - ஒருவகைக் குரங்கு.

21. அவியன் - ஓர் உபகாரி ; “களிமலி கள்ளி னற்றே ரவிய,

னாடிய விளமழை சூடித் தோன்றும், பழந்தூங்கு விடரகம்” (அகநா. 271 : 12 - 4)

23. அறான் - மேற்கூறிய தலைவன் தனது நிலைமை குன்றான். வெள்ளியதுநிலை எவன்பரிகோ - சுக்கிரனுடைய நிலைமைக்குச் சிறிதும் வருந்தேன் ; புறநா. 384 : 20, 386 : 24.

(383)

384