திணையும் துறையு மவை. அவனை அவர் பாடியது.

     உரை: கூதிர்ப் பருந்தின் இருஞ் சிறகன்ன -
கூதிர்காலத்துப் பருந்தினது கரிய சிறகை யொத்த; பாறிய சிதாரேன்
- துணியாகிய சீரையை யுடையேனாய்; பலவு முதல் பொருந்தி -
பலாவடியைப் பொருந்தி; தன்னும் உள்ளேன் - தன்னையும்
நினையேனாய்; பிறிது புலம் படர்ந்த - வேற்றுநாட்டின்கட் சென்ற;
உயங்கு படர் வருத்தமும் உலைவும் நோக்கி - எனது ஓய்ந்த
செலவானுளதாகிய வருத்தத்தினையும் மிடியையும் பார்த்து; மான்
கணம் தொலைச்சிய குருதியங் கழற்கால் - மானினது திரளைத்
தொலைத்த குருதி தோய்ந்த அழகிய வீரக்கழலினையுடைய
காலினையும்; வான் கதிர்த் திருமணி விளங்கும் சென்னி - வாலிய
ஒளியையுடைய அழகிய நீலமணி விளங்கும் உச்சியையுமுடைய;
செல்வத் தோன்றல் - செல்வத்தையுடைய தலைவனாகிய; ஓர்
வல்வில் வேட்டுவன் - ஒரு வலிய வில்லினையுடைய வேட்டுவன்;
தொழுதனென் எழுவேற் கைகவித்து இரீஇ - தன்னை யஞ்சலி
பண்ணினேனா யெழுந்திருப்பேனைக் கைகவித்திருத்தி; இழுதின்
அன்ன வால் நிணக் கொழுங் குறை - நெய்யிழுதுபோன்ற வெள்ளிய
நிணத்தையுடைய கொழுவிய தடியை; கானதர் மயங்கிய இளையர் -
காட்டுவழியின்கண் வழிமயங்கிப் போகிய இளையர்; தாம் வல்லே
வந்தெய்தா அளவை - தாம் விரைய வந்து பொருந்துவதற்கு
முன்னே;