திணை : வாகை. துறை:  அரசவாகை;  இயன்மொழியுமாம்.
பாண்டியன் தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழியனாற்
பிணியிருந்த யானைக்கட்சேய் மாந்தரஞ்சேர லிரும்பொறை வலிதிற்
போய்க் கட்டி லெய்தினானைக்  குறுங்கோழியூர்  கிழார்  பாடியது.

     உரை: தென் குமரி - தென்றிசைக்கட் கன்னியும்; வட பெருங்
கல் - வடதிசைக்கண் இமயமும்; குண  குட  கடல்  எல்லையா -
கீழ்த்திசைக்கண்ணும் மேற்றிசைக்கண்ணும் கடலும் எல்லையாக;
குன்று மலை காடு நாடு - நடுவுபட்ட நிலத்துக் குன்றமும் மலையும்
காடும் நாடும் என இவற்றை யுடையோர்; ஒன்று பட்டு வழி மொழிய
- ஒரு பெற்றிப்பட்டு வழிபாடு கூற; கொடிது கடிந்து -தீத்தொழிலைப்
போக்கி; கோல் திருத்தி - கோலைச் செவ்விதாக்கி; படுவதுண்டு -
ஆறிலொன்றாகிய இறையை யுண்டு;பகல் ஆற்றி -நடுவுநிலைமையைச்
செய்து; இனி  துருண்ட  சுடர்  நேமி -  தடை  யின்றாகவுருண்ட
ஒளியையுடைய  சக்கரத்தால்;  முழுதாண்டோர்  வழி   காவல -
நிலமுழுதையும் ஆண்டோரது மரபைக் காத்தவனே;குலை இறைஞ்சிய
கோள் தாழை - குலை தாழ்ந்த கோட்புக்க தெங்கினையும்; அகல்
வயல் - அகன்ற  கழனியையும்;  மலை  வேலி -  மலையாகிய
வேலியையும்;  நிலவு  மணல் வியன் கானல் - நிலாப்  போன்ற
மணலையுடைய அகன்ற கடற் கரையையும்;  தெண்  கழி  மிசைச்
சுடர்ப்    பூவின் -   தெளிந்த   கழியிடத்துத்   தீப்போலும்
பூவினையுமுடைய; தண் தொண்டியோர் அடு பொருந - குளிர்ந்த
தெண்டியி லுள்ளோருடைய அடு பொருந; - மாப் பயம்பின் பொறை
போற்றாது - யானை படுக்கும் குழிமேற் பாவின பாவைத் தன் மனச்
செருக்கால் பாதுகாவாது; நீடு குழி அகப்பட்ட அழத்தால் - நெடிய
குழியின் கண்ணே அகப்பட்ட; பூடுடைய எறுழ் முன்பின் -
பெருமையை யுடைத்தாகிய மிக்க வலிமையுடைய; கோடு முற்றிய
கொல் களிறு - கொம்பு முதிர்ந்த கொல்லுங் களிறு; நிலை கலங்கக்
குழி கொன்று - அதன் நிலைசரியக் குழியைத் தூர்த்து; கிளை புகல
- தன் இனம் விரும்ப; தலைக்கூடி யாங்கு தன்னினத்திலே சென்று
பொருந்தினாற்போல; அரு முன்பின்