நட்புத் திரிந்து என்னை இகழும் சிறுமை அவர்பால் கிடையாது;
இனிமை நிறைந்த குணங்களையுடையர்; உயிரின் நீங்காது பிணிப்புற்ற
நண்புடையர்; பொய்யாமை புகழ்தருவதாகையால், புகழைக் கெடுக்கும்
பொய்ம்மையை விரும்புவது இலர்; தனது பெயரைச் சொல்லவேண்டு
மிடத்து, என்னின் வேறன்மை விளங்க என் பெயரைத் தன் பெயராக
“என் பெயர் கோப்பெருஞ் சோழன்” என்று சொல்லுவர்; இக்காலத்தே
இப்பொழுது வாரா தொழியார்; அவர்க்கு ஓர் இடம் ஒழித்து வைப்பீராக”
என்று கூறினான். அக்கூற்று இப்பாட்டேயாகும்.

   திணையும் துறையு மவை. அவன் வடக்கிருந்தான் பிசிராந்தையார்க்கு
இடனொழிக்க வென்றது.

    உரை: கேட்டல் மாத்திரையல்லது - நின்னையவன் கேட்டிருக்கும்
அளவல்லது; யாவதும் காண்டல் இல்லாது - சிறிது பொழுதும் காண்டல்
கூடாது; யாண்டு பல கழிய - பல யாண்டு செல்ல; வழுவின்று பழகிய
கிழமையராகினும்-தவறின்றாக மருவிப்போந்த உரிமையையுடையோராயினும்;
அரிது - அரிதே; தோன்றல் - தலைவ; அதற்பட ஒழுகல் - அவ்வழுவாத
கூற்றிலேபட ஒழுகுதல்; என்று ஐயங்கொள்ளன்மின் - என்று கருதி
ஐயப்படா தொழிமின்; ஆர் அறிவாளீர் - நிறைந்த அறிவினையுடையீர்;
இகழ்விலன் - அவன் என்னை என்றும் இகழ்ச்சியிலனாய; இனியன் -
இனிய குணங்களையுடையன்; யாத்த நண்பினன் - பிணித்த
நட்பினையுடையன்; புகழ்கெடவரூஉம் பொய் வேண்டலன் - புகழ் அழிய
வரூஉம் பொய்ம்மையை விரும்பான்; தன் பெயர் கிளக்குங்காலை - தனது
பெயரைப் பிறர்க்குச் சொல்லும்பொழுது; என்பெயர் பேதைச் சோழன்
என்னும் - என்னுடைய பெயர் பேதைமையுடைய சோழனென்று எனது
பெயரைத் தனக்குப் பெயராகச் சொல்லும்; சிறந்த காதற்கிழமையும்
உடையன் - மிக்க அன்புபட்ட உரிமையையுமுடையன்;