திணையுந் துறையு மவை. சேரமான் பாமுளூரெறிந்த சோழன்
நெய்தலங்கான இளஞ்சேட் சென்னியை ஊன்பொதி பசுங்குடையார்
பாடியது.

    உரை: கழிந்தது பொழிந்தென - கழிந்த காலம் பெய்தேனெனக்
கருதி;வான்கண் மாறினும் - மழை பெய்யாது மாறினும்; தொல்லது
விளைந்தென - முற்காலத்துவிளைந்தேனெனக்கருதி; நிலம் வளம்
கரப்பினும் - நிலம்விளைவையொழியினும்;எல்லாஉயிர்க்கும்
வாழ்க்கைஇல் - எல்லாவுயிர்கட்கும்உயிர் வாழ்க்கையில்லை
அதுபோல;இன்னும்தம்மெனஎம்மனோர் இரப்பின் - இன்னமும்
எமக்குப்பரிசில்தாருமென்றுசொல்லி எம்போல்வார் இரப்பின்;
முன்னும்கொண்டிர்எனநும்மனோர்மறுத்தல்இன்னாது -
அவர்க்கு முன்னும் பரிசில் கொண்டீரென்று நும்போல்வார் மறுத்தல்
இன்னாது; அம்ம - கேளாய்; இயல்தேர் அண்ணல் - இயற்றப்பட்ட
தேரையுடையஅண்ணலே;இல்லதுநிரப்பல் ஆற்றாதோரினும் -
இல்லாதபொருளைத்தேடிநிரப்பமாட்டாது  வறுவியோரினும்;
உள்ளிவருநர் நசை இழப்போர் - அவராற் பரிசில் நினைந்து
வரப்படுவார்கொடாராயின்அவ்விரப்போரால்நச்சப்படும்
இன்பத்தை இழப்பர்; அனையையும் அல்லை நீ - தம் வறுமையாற்
கொடுக்கமுடியாமையின் நாணி அவரெதிர் முக நோக்கமாட்டாது
இன்பமிழக்கும்மாந்தர் தன்மையையு மல்லை நீ, இறந்துபடுவை;
ஒன்னார் ஆரெயில் அவர் கட்டாகவும் பகைவரது அரிய அரண்
அவரிடத்ததாகவும் அதனை அழித்துக் கொள்ளுவதன் முன்னே;
நுமது எனப் பாண்கடன் இறுக்கும் வள்ளியோய் - நும்முடைய
தெனப் பாணர்க்குக் கடனாகக் கொடுக்கும் வென்றியோடு கூடிய
வண்மையையுடையோ யாதலான்; எந்தை - எம் இறைவ; நீ இரவலர்
புரவு கடன் பூண் - நீ இரப்போரைப் பாதுகாத்தலை முறைமையாகப்
பரிகரிப்பாயாக; எ - று.

     அனையையுமல்லை யென்பதற்கு இரவலர் வேண்டுமளவும் பாணி
யாது முன்னேயளித்தலின், நசையிழப்போர் தன்மையையுடையாயல்லை
யென்றுமாம். எம்மனோரென்றது பிறரை நோக்கியன் றெனவுணர்க.
“பொழிந்தென,” “விளைந்தென” என்பனவற்றை வினையெச்சமாக்கி
மாறினும் கரப்பினுமென்னும் வினையோடு முடிப்பினுமமையும்.