1. கண்ணோட்டம் என்னும் கழிபெரும் காரிகை
உண்மையால் உண்டு இவ்வுலகு.

Since true benignity, that grace exceeding great, resides
In kingly souls, world in happy state abides.

2. கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல் அஃதிலார்
உண்மை நிலக்குப் பொறை.

The world goes on its wonted way, since grace benign is there;
All other men are burthen for the earth to bear.

3. பண் என்னாம் பாடற்கு இயைபுஇன்றேல் கண்என்னாம்
கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

Where not accordant with the song, what use of sounding chords?
What gain of eye that no benignant light affords?

4. உளபோல் முகத்துஎவன் செய்யும் அளவினால்
கண்ணேட்டம் இல்லாத கண்.

The seeming eye to face gives no expressive light,
When not with duly meted kindness bright.

5. கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃது இன்றேல்
புண் என்று உணரப்படும்.

Benignity is eyes ' adorning grace;
Without it eyes' are wounds disfiguring face.

6. மண்ணோடு இயைந்த மரத்து அனையர் கண்ணோடு
இயைந்து கண்ணோடாதவர்.

Whose eyes'neath brow infixed diffuse no ray
Of grace; like tree in earth infixed are they.

7. கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண்ணிலர் கண்உடையார்
கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல்.

Eyeless are they whose eyes with no benignant lustre, shine;
Who've eyes can never lack the light of grace benign.

8. கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு
உரிமை உடைத்து இவ்வுலகு.

Who can benignant smile, yet leave no work undone;
By them as very own may all the earth be won.

9. ஒறுத்து ஆற்றும் பண்பினார் கண்ணும் கண்ணோடிப்
பொறுத்து ஆற்றும் பண்பே தலை.

To smile on those that vex, with kindly face,
Enduring long, is most excelling grace.

10. பெயக் கண்டும் நஞ்சுஉண்டு அமைவர் நயத்தக்க
நாகரிகம் வேண்டுபவர்.

They drink with smiling grace, though poison interfused they see,
Who seek the praise of all - esteemed courtesy.