1. பேதைமை என்பது ஒன்று யாதுஎனின் ஏதம்கொண்டு
ஊதியம் போக விடல்.

What one thing merits folly's special name.
Letting gain go, loss for one's own to claim!

2. பேதைமையுள் எல்லாம் பேதைமை காதன்மை
கைஅல்ல தன்கண் செயல்.

'Mid follies chiefest folly is to fix your love
On deeds which to you station unbefitting prove.

3. நாணாமை நாடாமை நாரின்மை யாதுஒன்றும்
பேணாமை பேதை தொழில்.

Ashamed of nothing, searching nothing out, of loveless heart,
Nought cherishing, 'tis thus the foll will play his part.

4. ஓதி உணர்ந்தும் பிறர்க்கு உரைத்தும்தான் அடங்காப்
பேதையின் பேதையார் இல்.

The sacred law he reads and learns, to other men expounds,-
Himself obeys not: where can greater fool be found?

5. ஒருமைச் செயல் ஆற்றும் பேதை எழுமையும்
தான்புக்கு அழுந்தும் அளறு.

The fool will merit hell in one brief life on earth,
In which he entering sinks through sevenfold round of birth.

6. பொய்படும் ஒன்றோ புனைபூணும் கையறியாப்
பேதை வினைமேற் கொளின்.

When fool some task attempts with uninstructed pains,
It fails; nor that alone, himself he binds with chains.

7. ஏதிலார் ஆரத்தமர் பசிப்பர் பேதை
பெருஞ் செல்வம் உற்றக்கடை.

When fools are blessed with fortune's bounteous store,
Their foes feed full, their friends are prey to hunger sore.

8. மையல் ஒருவன் களித்து அற்றால் பேதைதன்
கைஒன்று உடைமை பெறின்.

When folly's hand grasps wealth's increase, 'twill be
As when a mad man raves in drunken glee.

9. பெரிது இனிது பேதையார் கேண்மை பிரிவின்கண்
பீழை தருவது ஒன்றுஇல்.

Friendship of fools is very pleasant thing;
Parting with them will leave behind no sting

10. கழாக்கால் பள்ளியுள்வைத்து அற்றால் சான்றோர்
குழாத்துப் பேதை புகல்.

Like him who seeks his couch with unwashed feet,
Is fool whose foot intrudes where wise men meet.