1. இரக்க இரத்தக்கார்க் காணின் கரப்பின்
அவர்பழி தம்பழி அன்று.

When those you find from whom 'tis meet to ask, -for aid apply;
Theirs is the sin, not yours, if they the gift deny.

2. இன்பம் ஒருவற்கு இரத்தல் இரந்தவை
துன்பம் உறாஅ வரின்.

Even to ask an alms may pleasure give,
If what you ask without annoyance you receive.

3. கரப்புஇலா நெஞ்சின் கடன்அறிவார் முன்நின்று
இரப்பும் ஓர்ஏர் உடைத்து.

The men who nought deny, but know what's due , before their face
To stand as suppliants affords especial grace.

4. இரத்தலும் ஈதலே போலும் கரத்தல்
கனவிலும் தேற்றாதார் மாட்டு.

Like giving alms, may even asking pleasant seem,
From men who of denial never even dream.

5. கரப்புஇலார் வையகத்து உண்மையால் கண்நின்று
இரப்பவர் மேற்கொள் வது.

Because on earth the men exist, who never say them nay,
Men bear to stand before their eyes for help to pray.

6. கரப்பிடும்பை இல்லாரைக்காணின் நிரப்புஇடும்பை
எல்லாம் ஒருங்கு கெடும்.

If those you find from evil of 'denial' free,
At once all plague of poverty will flee.

7. இகழ்ந்து எள்ளாது ஈவாரைக் காணின் மகிழ்ந்து உள்ளம்
உள்ளுள் உவப்பது உடைத்து.

If men are found who give and no harsh words of scorn employ,
The minds of askers, through and through, will thrill with joy.

8. இரப்பாரை இல்ஆயின் ஈர்ங்கண் மாஞாலம்
மரப்பாவை சென்றுவந்து அற்று.

If askers cease, the mighty earth, where cooling fountains flow,
Will be a stage where wooden puppets come and go.

9. ஈவார்கண் என்உண்டாம் தோற்றம் இரந்துகோள்
மேவார் இலாஅக் கடை.

What glory will there be to men of generous soul.
When none are found to love the askers' role?

10. இரப்பான் வெகுளாமை வேண்டும் நிரப்புஇடும்பை
தானேயும் சாலும் கரி.

Askers refused from wrath must stand aloof;
The plague of poverty itself is ample proof.