1. அறங் கூறான் அல்லசெயினும் ஒருவன்
புறம்கூறான் என்றால் இனிது

Though virtuous words his lips speak not, and all his deeds are ill,
If neighbour he defame not, there's good within him still.

2. அறன்அழீஇ அல்லவை செய்தலின் தீதே
புறன்அழீஇ பொய்த்து நகை

Than he who virtue scorns, and evil deeds perfoms , more vile,
Is he that slanders friend, then meets him with false smile.

3. புறம்கூறிப் பொய்த்து உயிர்வாழ்தலின் சாதல்
அறம்கூறும் ஆக்கம் தரும்

'Tis greater gain of virtuous good for man to die,
Than live to slander absent friend, and falsely praise when nigh.

4. கண்நின்று கண்அறச் சொல்லினும் சொல்லற்க
முன்இன்று பின்நோக்காச் சொல்.

In presence though unkindly words you speak, say not,
In absence words whose ill result exceeds your thought.

5. அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை புறம்சொல்லும்
புன்மையால் காணப் படும்

The slanderous meanness that an absent friend defames,
'This man is words owns virtue, not in heart,' proclaims.

6. பிறன்பழி கூறுவான் தன்பழி உள்ளும்
திறன் தெரிந்து கூறப்படும்

Who on his neighbours' sins delights to dwell,
The story of his sins, culled out with care,the world will tell.

7. பகச்சொல்லிக் கேளிர்ப் பிரிப்பர் நகச்சொல்லி
நட்பு ஆடல் தேற்றாதவர்

With friendly art who know not pleasant words to say,
Speak words that sever hearts, and drive choice friends away.

8. துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார்
என்னைகொல் ஏதிலார் மாட்டு

Whose nature bids them faults of closest friends proclaim,
What mercy will they show to other men's good name?

9. அறன்நோக்கி ஆற்றும்கொல் வையம் புறன்நோக்கிப்
புன்சொல் உரைப்பான் பொறை

'Tis charity, I ween, that makes the earth sustain their load,
Who, neighbours' absence watching, tales or slander tell abroad.

10. ஏதிலார் குற்றம்போல் தம்குற்றம் காண்கில்பின்
தீதுஉண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு

If each his own, as neighbours' faults would scan,
Could any evil hap to living man?