ஆடவர்     பூசிய நறுமணக் குழம்பும் சாந்தும் கொண்ட எங்கணும்
பரவியிருப்பதால்.    மணத்தின் வழியே சென்று தேன் நாடும் வண்டுகள்
பல    இடங்களிலும்     மொய்த்துக்    கிடந்தன.   அவை   மணம்
நுகர்ந்தனவேயன்றித்    தேன்  காணவில்லை.  வெண்டாளம்:  பச்சைக்
கருப்பூரம் தழீஇய-சொல்லின் அளபெடை.                        12
 

44.

பண்ணை-  வயல்களில்; சேல் உண்ட ஒண் க(ண்)ணாரின்- மீன்
போன்ற  கண்களை உடைய பெண்களைப் போல; திரிகின்ற செங்கால்
அன்னம்-  திரிகின்ற   சிவந்த  கால்களை உடைய அன்னங்கள்; மால்
உண்ட   நளினப்  பள்ளி-  பெருமையுடைய  தாமரை  மலர்களாகிய
படுக்கையில்;    வளர்த்திய    மழலைப்    பிள்ளை-    கிடத்திய
இளங்குஞ்சுகள்; கால் உண்ட சேற்று மேதி- காலில் ஒட்டிய சேறுடைய
எருமைகள்;   கன்று  உள்ளிக்  கனைப்ப-  (ஊரகத்து  உள்ள)  தம்
கன்றுகளை  நினைத்துக்  கனைத்திருப்பதால்; சோர்ந்த பால்  உண்டு-
தானே  சொரியும்  பாலை  அருந்தி; துயில- உறங்க; பச்சைத் தேரை
தாலாட்டும்-    பச்சை  நிறத்  தேரைகள்  தம்  ஒலியால்  தாலாட்டுப்
பாடும். 

அன்   நடையே   பொதுவாக மகளிர் நடைக்கு உவமை கூறப்படும்;
இங்கே    எதிர்நிலை   உவமையாக  மகளிர்  போல்  நடை  பயிலும்
அன்னம்    என  வந்தது.  அன்னம்  தன்  குஞ்சைத் தாமரை மலர்ப்
படுக்கையிலே      கிடத்துகிறது.   அன்னக்குஞ்சு   பால்   அருந்துத்
துயில்கிறது.    அதற்குக்   கிடைத்த  பால் எருமை மடியில் இயல்பாகச்
சுரந்தது;    சுரந்தமைக்குக்   காரணம் தன் கன்றை எருமை நினைந்தது.
கசிந்த  மேதி  கனைத்தது;   கனைத்த ஒலி காரணமாகப் பால் சுரந்தது.
பால்  அருந்தி அன்னக் குஞ்சு   துயிலத் தேரை தாலாட்டுப் பாடுகிறது!
இதைப்  போல நளினமான கற்பனை.    முன்னே (35) ஓர் இசையரங்கு:
இங்கே  ஒரு  தாலாட்டு;  நளினம்:   தாமரை. கோசல நாட்டில் எருமை
கூடக் கனிந்து கசிந்து வாழ்கிறது!

பாடல் கற்பனை  ‘தென்னந்தமிழின்’  என்று  தொடங்கும் பாடலுக்கு
மூலமாய் அமைகிறது.                                       13
 

45.