கவர்: பிளவு.  எயிறு:  பல்.  துவர்:  பவளம்.  பங்கி:  மயிர்.  பவர்:
செறிவு                                                   46
 

கண்ட  அக்குமரனும் -   இராமபிரான்  காட்டக்  கண்ட  அந்த
இளையவனான  இலக்குவனும்;  கடைக்  கண்ட  தீ  உக  -  கடைக்
கண்களிலே   தீ  சிதறும்படியாக; விண்தனை நோக்கி - வானத்தையும்
பார்த்து;  தன் வில்லை நோக்கினான் - தனது வில்லையும் பார்த்தான்
(பின்பு);   அண்டர்  நாயக  -  (இராமனைப் பார்த்து) தேவர்களுக்குத்
தலைவனே!;  இனி  வீழ்வன  இவர்  துன்டம் - இனி. கீழே வீழ்வது
இவர்களுடைய  உடலின்  துண்டங்களே; ஈண்டு காண்டி - இப்போதே
காண்பாயாக;  என. தொழுது  சொல்லினான்  -  என்று  இராமனை
வணங்கிக் கூறினான்.   

அக்குமரன்:   இளையவன்.  ‘கடைக்கண்’:  கண்கடை சொல் மாற்று.
உக:   கக்க.   அண்டர்:  தேவர்கள்.  துண்டம்:   சிதைந்த   துணுக்கு.
‘வீழ்வன’   வினையாலணையும்  பெயர்.  விண்தனை:   ‘தன்’   அசை
விண்ணை   நோக்கி.  வில்லையும்  நோக்கினான்   என்பது   இராமன்
ஆணையை எதிர்நோக்கி நின்றான் என்க.                       47
   

தூம  வேல்  அரக்கர்  தம்  -   புகை  காலும்   வேலையுடைய
அவ்வரக்கரது;   நிணமும்   சோரியும்   -   சதைத்  துண்டங்களும்
இரத்தமும்; ஓம  வெம் கனல் இடை உகும் - தூய வேள்வித் தீயிலே
சிதறி  விழக்கூடும்;  என்று  உன்னியே  -  என்று  நினைத்தவனாய்;
தாமரைக்  கண்ணனும்  -  தாமரை மலர் போன்ற கண்களை  உடைய
இராபிரான்;  சரங்களே  கொடு  -  தனது  அம்புகளைக்  கொண்டே;
கோமுனி   இருக்கை  -  அரச  முனிவனான  விசுவாமித்திரனுடைய
இருப்பிடத்தை;  ஓர்  கூடம் ஆக்கினான் - ஒரு கூடாராமாகக் செய்து
விட்டான்.  

தூமம்:   புகை. நிணம்: உடற்சதை. சோரி: இரத்தம். ஓமம்: வேள்வி.
உன்னி:    நினைத்து.    வெங்கனல்:   பண்புத்தொகை.    இருக்கை:
இருப்பிடம்.   அரக்கரது   நிணமும்.   ரத்தமும்   வேள்வித்   தீயில்
விழாதபடி.  இராமன்  முனிவரது இருக்கையை. அம்புகளாலேயே  ஒரு
கூடாரமாக்கினான் என்பது கருத்து.                           48