அமுதத்தில்     எழுதுகோலைத்  தோய்த்துக்  கொண்டு; அவயவம்
அமைக்கும் - அவள்  உறுப்புகளைச்  சித்திர்க்கும்;  தன்மை யாது
என  - விதம் (அறியாமல்  அவ்வகை) எதுவோ  என்று; திகைக்கும்
அல்லால் - திகைத்து  நிற்பானேயல்லாமல்;  மதனற்கும்  -  அந்த
மன்மதனுக்கும்;  எழுத   ஒண்ணா -  எழுத  முடியாத; சீதையைத்
தருதலாலே - பேரழகு  மிக்க   சீதையைப்   பெற்றதால்; திருமகள்
இருந்த - இலக்குமி  வாழும்;  செய்ய  போது என - செந்தாமரை
மலர் போல; பொலிந்து தோன்றும்  -  விளக்கமுற்றுத்  தோன்றும்;
பொன் மதில் மிதிலை - பொன்மதில் சூழ்ந்த மிதிலை நகரினுள்ளே;
புக்கார் - (மூவரும்) சென்றார்கள்.
 

சீதையின்  அழகு: மன்மதன் உலகத்தவர் அனைவரது அழகையும்
வரையறுத்து   உணர்ந்தவன்;   ஆண்   பெண்களாகிய   மக்களின்
மனத்திலே  தோன்றியுள்ளவன்: தனக்கு வடிவம் இல்லாமல் இருந்தும்
ஐந்து அம்புகளைக் கொண்டு மூவுலகையும் தன்வயப்படுத்தும் திறமை
பெற்றுள்ளான்.    இத்தகைய    இயல்புடைய    அம்    மன்மதன்
எல்லையில்லாத  பேரழகு  உடைய  சீதையின்  உருவத்தைத் தானே
சித்திரத்தில்  அமைக்கக்  கருதினான்;  அதற்கு  வண்ணப்  பொருள்
அமுதமேயெனத்  தீர்மானித்து.  அந்த அமுதத்திலே எழுதுகோலைத்
தோய்த்து   எடுத்து   எழுதத் தொடங்கினாலும்  அவளது  அழகை
முழுமையாக  எழுத முடியாமல் திகைப்பானேயல்லாமல் அச் சீதையின்
உறுப்புகளுள் ஒன்றைக் கூடச் சரியாக எழுத முடியாதாம்.         4

                                         தெருக்களின் சிறப்பு
 

சொற்கலை    முனிவன் - தமிழிலே  இலக்கண நூலைச் செய்த
அகத்திய முனிவனால்; உண்ட - பருகப்பட்டு; சுடர்மணிக்  கடலும்
- (நீர்  வற்றிய)  ஒளி  பொருந்திய இ ரத்தினங்கள் கிடக்கும் கடலும்;
அல் கலந்து  -  இரவுக்  காலத்தில் பொருந்தி; துன்னி இலங்கு -
நெருங்கி விளங்கும்;  பல்மீன்  அரும்பிய  -  நட்சத்திரங்கள்  பல
தோன்றிய;  வானும்  போல  -  ஆகாயமும்  போல;  வில்கலை
நுதலினாரும் - ஒளியுள்ள பிறை போன்ற  நெற்றியுடைய  மகளிரும்;
மைந்தரும் - ஆடவரும்;  வெறுத்து   நீத்த   -   வெறுப்புற்றுக்
கழற்றியெறிந்த; பொன்கலன்   கிடந்த   -    பொன்   அணிகள்
தெருவெங்கும் விழுந்துகிடக்கின்ற;  மாட  நெடுந்தெருவதனில்  -
மாடங்களையுடைய  நீண்ட  வீதியிலே;  போனார் - (அம் மூவரும்)
சென்றார்கள்.