சுடர்மணிக்     கடலும்  பொற்கலனும்;    மைந்தரும்  மகளிரும்
ஊடற்காலத்தே   வெறுத்து   எறிந்த  அணிகலன்கள்  தெருவெங்கும்
பரவிக்  கிடக்கின்றன;  அந்த  வீதி. அகத்திய முனிவன்  குடித்ததால்
தண்ணீர்   இல்லாமல்   இரத்தினங்கள்   விளங்கும்  கடல்போலவும்.
நட்சத்திரங்கள்   விளங்கும்  வானத்தைப்  போலவும்  தோன்றுகிறது.
அணி:   வீறுகோளணி  -  இங்குச்  செல்வத்தின்  மிகுதி  சொல்லப்
பெற்றமை   அறியத்தக்கது.   சொற்கலை   முனிவன்:   அகத்தியன்;
தமிழ்மொழி  இலக்கணத்தைச் சிவனிடம் நன்கு கற்றுப்  பேரகத்தியம்.
சிற்றகத்தியம்   என்னும்  இலக்கண  நூல்களை  இயற்றித்  தமிழைச்
செழிக்கச்  செய்தார்.  ஆதலின்  அவர் இவ்வாறு போற்றப் பெற்றார்.
இலக்கண   நூலை   வடமொழியாளர்   ‘சப்த   சாஸ்திரம்’  என்பர்
(சப்தம்-சொல்: சாஸ்திரம்-கலை).
   

தாறு     மாய் - (களிப்பு  மிகுதியால்) அங்குசத்தை முறிக்கின்ற;
தறுகண்   குன்றம்  - அஞ்சாமையுள்ள  மலைபோன்ற  யானைகள்;
தடமத  அருவி - மிக்க  மத  நீர்ப் பெருக்கை; தாழ்ப்ப - சொரிய
விடுவதால்;  ஆறும்  ஆய்  -  (கரிய) ஒரு நதி தோன்றி; கலினம்
மா விலாழியால்  - கடிவாளம் பூண்ட குதிரைகளின் வெண்மையான
வாய் நுரையால்; அழிந்து  -  அக்  கரிய  நிறம்  மாறி; ஓர் ஆறு
ஆய் - வேறொரு   வெண்ணிற   நதியாகி;   தேர்கள்   ஓட  -
இரதங்கள்  இடைவிடாமல்   ஓடித்  திரிவதால்; சேறும் ஆய் - (நீர்
சிறிது உலர்ந்து) சேறாகியும்; துகளும்  ஆய்  -  (மீண்டும்  தேர்கள்
ஓடுவதனால்) புழுதியாகவும்;   துகளும்  ஆய்  -(மீண்டும்  தேர்கள்
ஓடுவதனால்)  புழுதியாகவும் ஆகி; ஒன்றோடு  ஒன்று -  (இவ்வாறு
அடிக்கடி) ஒன்றோடு   ஒன்று;    மாறு   மாறாகி   -   பெரிதும்
மாறுபடும்  தன்மையுடையதாய்;   வாளா   கிடக்கிலா   -  (சிறிது
பொழுதும்)  ஒரே    தன்டையுடையதாக       இல்லாத;   மறுகில்
சென்றார்  -  பெருவீதியிலே (மூவரும்) போனார்கள்.
   

கரிய ஆறும் வெள்ளாறும்: யானையின் மதநீரால் ஒரு கரிய ஆறு
தோன்றியது;  பின்னாக் குதிரையின் வாய்நுரை அதில் கலந்தமையால்
அக்கருநிறம்  சிறிது  மாறி  வெண்ணிற  நதியாயிற்று. மறுகு - தெரு:
தேர்கள்  இடை  உலர்ந்த அந்த இடம் புழுதியாக மாறிற்று. இவ்வாறு
மீண்டும் யானை முதலியன செல்லுவதால் மாறி மாறிக் கருநிற நதியும்;
வெண்ணிற நதியும் உண்டாகும் வீதி எனலாம்.                  6