வண்டுகள்    மலர்களில் மொய்த்து அவற்றிலுள்ள தேனை உண்பது
போல     மைந்தரும்     அம்    மலைச்   சாரல்களில்   மொய்த்து
ஆங்காங்குள்ள வளங்களை நுகர்ந்தனர் என்பது.                 34
 

877.

(அங்கே     தங்கிய ஆடவரும். மகளிரும்); இறக்கம் என்பதை  -
(மலையை  விட்டு)  இறங்குவது  என்பதை;  எண்ணுங்கால்  அது  -
நினைத்தால்  அச்  செயல்; ஒர் பீழை பிறக்கும் - பெருந் துன்பத்தை
உண்டாக்கும்; என்பது ஆதலால் - என்ற காரணத்தால்; எண்ணிலர் -
(அதை மனத்தாலும்)  நினையாதவரானார்கள்  (அல்லாமலும்  அவர்கள்);
துறக்கம் எய்திய - விண்ணுலக இன்பத்தை நுகர்கின்றன; தூயவர் என
-  சான்றோர்  போல; அன்னதன் மாண்பு எலாம் - அந்த மலையின்
வளங்களையெல்லாம்;  மறக்க   கிற்றிலர்   -   மறக்க  முடியாதவர்
ஆனார்கள்.

துறக்கம்     புக்க  சான்றோர்  அதன் சிறப்பை எண்ணுவதல்லாமல்
வேறு  எதனையும்  மனத்தாலும்  கருதாதவாறு போல. அந்த மலையைச்
சேர்ந்த      ஆடவரும்      மகளிரும்     அம்     மலைவளத்தில்
ஈடுபட்டிருந்தார்களேயன்றி     வேறு    எதையும்    நினைக்கவில்லை
என்பது.                                                  35
 

878.

மஞ்சு ஆர் மலை - மேகம் தங்கிய அந்த மாலையானது; வாரணம்
ஒத்தது  -  யானையைப் போன்றுள்ளது; வானின் ஓடும் - வானத்தில்
விரைந்து   செல்லுகின்ற;   வெம்   சாயை   உடை  -  வெப்பமான
கதிர்களையுடைய;  கதிர்  -  சூரியன்;  அதன்  மீது பாயும் - அந்த
யானைமேல்  பாய்கின்ற;  பஞ்சானனம் ஒத்தது - சிங்கத்தையொத்தது;
செக்கர்  வானம் - செவ்வானமானது; அது பாய ஊறும் - அச்சிங்கம்
(யானைமேல்)  பாய்ந்ததால்  சுரக்கின்ற;  செஞ்சோரி  என  - சிவந்த
இரத்தம் போல; பொலிவுற்றது - விளங்கியது.

அந்திப்     பொழுது   உண்டாகச்  சூரியன்   மலையைச்   சேரச்
செவ்வானம்   தோன்றியது.    இதனை    ஒரு  யானை  மீது  சிங்கம்
பாய்ந்ததால்   எங்கும்   இரத்தம்    ஊறியதைப்   போன்றது  என்று
வருணித்தார்- தன்மைத் தற்குறிப்பேற்றவணி.                    36