பற்று இலை- ஆசை யற்றவன் (நீ) (பந்த பாசங்களை விலக்கியவன்);
தவத்தினின் பயந்த மைந்தற்கு- தவம் முயன்று அரிதின் பெற்ற
மைந்தனாகிய இராமனுக்கு; உலகு முற்று அளித்து - உலகம்முழுவதையும்
கொடுத்து;  அது - அவ்வுலகை;  முறையின் எய்திய - அரச பரம்பரை
முறைப்படி அடைந்த; கொற்றவன் - இராமனது; முடி மணக் கோலம் -
முடிசூட்டுவிழாக் காட்சி அழகை; நின் பெரிய கண்களால் - உனது அகன்ற
கண்களால்; காணவும் பெற்றிலைபோலும் - கண்டு மகிலும் பேற்றையும்
அடையாமல் விட்டாய் போலும்.

     ஆற்றலன் - (தந்தை இறந்த துயரைப்) பொறுக்க மாட்டாதவனாய்;
இன்னன -இவ்வாறமைந்த சொற்களை; பன்னி - பலமுறை சொல்லி;
ஆவலித்து -அழுதிரங்கி;  ஊற்று உறு கண்ணினன் - ஊற்றுப் போல
மேலும் மேலும் பெருகுகின்ற கண்ணீரையுடையவனாய்; உருகுவான்- மனம்
கரைந்து  உருகும் பரதன்; தனை ஒருவகைதேற்றினன் - தன்னைத்
(தானே) ஒருவகையாகத் தேற்றிக் கொண்டான்; சிறிது தேறிய- ஓரளவு
மனத்தெளிவு அடைந்த; கூற்று உறழ் வரிசிலைக் குரிசில் - யமனை
ஒத்தகட்டமைந்த வில்லினை உடைய பரதன்;  கூறுவான் - சொல்லுவான்
ஆனான்.

     அவலித்து - அவலப்பட்டு (அழுகை அடைந்து) என்பது ஆவலித்து
என முதல் நீண்டதுதுக்கமிகுதியைக் காட்டியது. ஊற்று உறு கண் - ஊற்றில்
நீர் பெருகுவது போல கண்ணிலிருந்துதுன்பத்தால் நீர் பெருகுகிறது
என்பதாம். ‘கூற்று உறழ்’ என்பதனைக் குரிசில் என்பதனோடுகூட்டுக.
யமனை ஒத்த கட்டமைந்த வில் எனலும் ஆம்.                      57