அந் நகர் - அந்த அயோத்தி நகரத்தை; அணிவுறும் - அழகு
படுத்துகின்ற; அமலை - பேராரவாரத்தால்;  வானவர் - தேவர்களது; 
பொன்னகர் இயல்பு என- அமராவதி நகரத்தின் தன்மை எனச்
சொல்லும்படி;  பொலியும் - விளங்குகின்ற; ஏல்வையின்- நேரத்தில்; 
இன்னல்செய் - (உலகிற்குத்) துன்பம் செய்கின்ற;  இராவணன் இழைத்த
தீமைபோல் - இராவணன் செய்த  தீமை (அவனை அழிக்க இப்பிறப்பில்
உரு எடுத்து வந்தது) போல; துன்ன அருங் கொடு மன - அணுகுதற்கரிய
கொடிய மனம் படைத்த; கூனி - கூனிஎன்னும் மந்தரை; தோன்றினாள் -
வெளியில் வந்து நகரைப் பார்த்தாள்.

     கூனி அரச மாளிகை உப்பரிகையின் மீதேறி நகர் அலங்கரிக்கப்
படுதற்கும் மக்கள் மகிழ்ச்சியுடன்இருத்தற்கும் காரணம் என்ன என்று
தன்னருகே இருந்த இராமனது  செவிலித்தாயை வினாவி உணர்ந்து 
புறப்பட்டான் என்பது வான்மீகம்.  கூனி செய்த சூழ்ச்சியால் இராமன் காடு
சென்று இராவண வதம்நடைபெற இருத்தலின், ‘இராவணன் இழைத்த தீமை
போல்’ என்று கூனியைக் கூறினார்.  இராவணன் -அழுகிறவன் என்பது
பொருள். கைலாய மலையைத் தூக்கியபோது அடியில் அகப்பட்டுக் கொண்டு
கதறினான்.ஆதலின் இறைவன் இராவணன் என்று பெயர் கொடுத்தான்
என்பர்.  இராவண வதநோக்கமாகத் தேவர்கள்அவளை அனுப்பினர்.
ஆதலின், அத் தேவ ரகசியத்தை உட்கொண்டு ‘கூனி தோன்றினாள்’
என்பாரும்உளர். ஏல்வை - பொழுது,  காலம் எனப் பொருள்படும்.     47

     தோன்றிய கூனியும் - அவ்வாறு வெளியில் வந்த கூனியும்;  (நகர்
அணிசெயப் பெறுவருகண்டு ஆத்திரம் அடைந்து) துடிக்கும் நெஞ்சினாள்-
கோபத்தால் துடிக்கின்ற மனமுடையவளாய்; ஊன்றிய வெகுளியாள் -
கால்கொண்டு நிலைநின்ற கோபம் உடையவனாய்;  உளைக்கும்
உள்ளத்தாள்- வேதனைப்படும் மனம் உடையவனாய்; கான்று எரி
நயனத்தாள் - நெருப்புக் கக்கி எரிகின்றகண்ணுடையளாய்; கதிக்கும்
சொல்லினாள் - படபடப்பாகத் தோன்றும் சொல்லுடையவளாய்;  மூன்று
உலகினுக்கும் - மூவுலகங்களுக்கும்;  ஓர் - ஒப்பற்ற;இடுக்கண் - (தீர்க்க
முடியாத) துன்பத்தை; மூட்டுவாள்-செய்யத் தொடங்குகிறவளாய்(ஆயினள்)

     இராமனது முடிசூட்டுவிழாச் செய்தி அறிந்த கூனி  பொறுக்கலாற்றாமல்
மனம் வெதும்பிச் சீறியபடியைக் கவி இங்ஙனம் எடுத்துக்காட்டினார்.  இவை
கோபத்தின் மெய்ப்பாடுகள். மேற்பாடலில்‘தோன்றினாள்’ என முடித்து,