10. கிட்கிந்தைப் படலம் | 339. | சென்று மாருதிதன்னிடம் சேர்ந்து, அவண்
நின்ற தன்மைகள் யாவும் நிகழ்த்தலும்,
வென்றி வீரன் வியப்பொடு மேல்வினை
ஒன்றுவான் அவன்தன்னை உசாவினான். |
வென்றி வீரன் -வெற்றி கொள்ளும் வீரன்; இங்கே (அனுமன்); மேல்
வினை -இனிமேல் செய்ய வேண்டிய செயல்கள்; அவன் தன்னை -
அவனை (அங்கதனை). 25-1 | 340. | நீளும் மால் வரையின் நெறிதான் கடந்து,
ஊழி காலத்து ஒருமுதல் ஆகிய
ஆழிநாதனுக்கு அன்புடைத் தம்பியாம்
மீளிதான் வரும் வேகத்துக்க அஞ்சியே. |
ஆழிநாதன் -சக்கரப் படை ஏந்திய தலைவன், திருமால் (இங்கே
இராமபிரான்);மீளி -வலிமையுடையவன். 32-1 | 341. | மேவினான் கடை சேமித்த மென்மை கண்டு
ஓவு இலா மனத்து உன்னினன் -எங்கள்பால்
பாவியார்கள்தம் பற்று இதுவோ எனாத்
தேவரானும் சினத்தொடு நோக்கியே. |
சேமித்த மென்மை -அடைந்து வைத்த சிறுமை;தேவரான் -
தேவனாகிய இலக்குவன். 34-1 | 342. | அன்னை போன பின், அங்கதக் காளையை,
தன்னை நேர் இல் அச் சமீரணன் காதலன்,
'இன்னம் நீ சென்று, இருந் துயில் நீக்கு' என,
மன்னன் வைகு இடத்து ஏகினன், மாசு இலான். |
அன்னை -தாயாகிய தாரை;மாசு இலான் -குற்றம் இல்லாத
அங்கதன். 77-1 | 343. | சேய்உயர் கீர்த்தியான்,
'கதிரின் செம்மல்பால்
போயதும் அவ் வயின்
புகுந்த யாவையும்,
'ஓய்வுறாது உணர்த்து' என,
உணர்த்தினான் அரோ,
வாய்மையா - உணர்வுறு
வலி கொள் மொய்ம்பினோன். |
|