மகிழ்ச்சியினால்,மதச் செருக்குக் கொள்ளும், என்று சேனைத் தலைவர்
கூறினார்கள். (1) | 5602. | ‘இலங்கு வெஞ் சினத்து அம் சிறை எறுழ் வலிக்
கலுழன்
உலங்கின்மேல்உருத்தென்ன, நீ குரங்கின்மேல்
உருக்கின்
அலங்கல் மாலைநின் புயம் நினைந்து, அல்லும் நன்
பகலும்
குலுங்கும் வன்துயர் நீங்குமால், வெள்ளியங்
குன்றம். |
இலங்கு வெம்சினத்து - விளங்குகின்ற கொடியகோபத்தையும்; அம்
சிறை - அழகிய சிறகுகளையும்; எறுழ் வலிக் கலுழன் - மிக்க
வலிமையையும் உடைய கருடன்; உலங்கின் மேல் உருத்தென்ன - ஒரு
கொசுகின் மேல் கோபித்துப் போர் செய்வது போல; நீ குரங்கின் மேல்
உருக்கின் - நீ அற்பக் குரங்கின் மீது போர்ீபுரியச் சென்றால்; அலங்கல்
மாலை நின் புயம் நினைந்து - அசைந்தாடும் வெற்றி மாலை அணிந்த
நினது தோள் வலிமையை நினைந்து; வெள்ளி அம் குன்றம் - கயிலை
மலை; அல்லும் நன் பகலும் குலுங்கும் வன் துயர் நீங்கும் - இரவிலும்
நல்ல பகலிலும் அச்சத்தால் நடுங்கும் கொடுந்துன்பம் நீங்கப் பெறும். ‘உன்னால் முன்புபெயர்த்தெடுக்கப்பட்டு எளிமைப் பட்ட கயிலை மலை,
நீ, இப்போது அற்பமான ஒரு குரங்கினிடம் போருக்குச் சென்றால்,
உன்னிடத்துக் கொண்டிருந்த அச்சம் நீங்கும் அல்லவா ! அதனால் எங்களைப்
போருக்கு அனுப்புக’ என்றனர் சேனாபதிகள். எறுழ் வலி; ஒரு பொருட் பன்
மொழி. உலங்கு - கொசுகு. உரு, உட்குதல், அஞ்சுதல்; உருக்குதல் - எதிராளி
அஞ்சும்படி தாக்குதல். (2) | 5603. | ‘உறுவது என்கொலோ ? உரன் அழிவு என்பது ஒன்று
உடையார்
பெறுவது யாதுஒன்றும் காண்கிலர், கேட்கிலர்
பெயர்ந்தார்;
சிறுமை ஈது ஒப்பதுயாது ? நீ குரங்கின்மேல்
செல்லின்,
முறுவல் பூக்கும்அன்றே, நின்ற மூவர்க்கும்
முகங்கள் ? |
|