அஞ்சனத்துஒளிர் அமலனை மாயையின் அகற்றி,
வஞ்சகத்தொழில் இராவணன் வவ்வினன்
                                கொடுவந்து,
இஞ்சி உட்படும்இலங்கையின் சிறையில் வைத்திட,
                                ஓர்
தஞ்சம் மற்றுஇலை; தான் ஒரு தனி இருந்து
                               அயர்வாள்.

கண்ணின்நீர்ப் பெருந் தாரைகள் முலைத் தடம்
                          கடந்து
மண்ணின்மீதிடைப் புனல் என வழிந்து அவை ஓட,
விண்ணைநோக்குறும்; இரு கரம் குவிக்கும்; வெய்து
                         உயிர்க்கும்;
எண்ணும் மாறுஇலாப் பிணியினால் இவை இவை
                         இயம்பும்

‘மாய மானின்பின் தொடர்ந்த நாள், “மாண்டனன்”
                           என்று
வாயினால் எடுத்துஉரைத்தது வாய்மை கொள்
                           இளையோன்
போய், அவன்செயல் கண்டு, உடல் பொன்றினன்
                           ஆகும்;
ஆயது இன்னது என்றுஅறிந்திலேன்’ என்று என்றும்
                           அயர்வாள்.

இன்னஎண்ணி, இடர் உறுவாள் மருங்கு,
உன் ஓர் ஆயிரகோடி அரக்கியர்