கொண்டிருந்த   அரக்கர்கள்   இராமனது   அம்பால்  அழிவர்
என்பதால் "உலகத்து நலிவு தீர" என்றான்.
 

மன்னவ-  உலகனைத்துக்கும்  மன்னனாக விளங்குபவனே;
மருகாந்தாரம்  என்பதோர் தீவில் வாழ்வார்- மருகாந்தாரம்
என்ற பெயர் கொண்ட கடல் நடுவே உள்ள தீவில் வாழ்பவர்கள்;
அன்னவர் சத கோடிக்கு மேல் உளர்- அத்தகையோர் நூறு
கோடிக்கு மேற்பட்ட எண்ணிக்கையினராக உள்ளனர்;  அவுணர்
ஆயோர் தின்னவே உலகமெல்லாம் தீந்தன- அரக்கர்களான
அவர்கள்   தின்பதால்  உலகமெல்லாம்   அழிந்து   போயிற்று;
எனக்கும் தீயார் - அவ்வரக்கர்கள்  எனக்கும் தீங்கு செய்யும்
தீயவர்கள்; மீன் உமிழ் கணையை- மின்னலைப் போல ஒளியை
உமிழும்  இந்த  அம்பை;  வெய்யோர்   மேற்செல   விடுதி
என்றான்- அந்தக் கொடியவர்கள் மேல் செல்லுமாறு விடுவாயாக
என்றான்.
 

'உலகம்' இடவாகு  பெயராக உலக  மக்களை  உணர்த்தியது.
அரக்கர்  தின்பதற்கு  உரியது  அவ்வுயிர்களின்  உடல்களேயாம்.
தீயும் என்பது  உறுதியாதலால் 'தீந்தது'  என்று கூறினான்  என்க;
(கால, வழுவமைதி)  தன்னை  அடைக்கலமடைந்த வருணனுக்குத்
தீயோர்தனக்கும்  தீயோர்  என்பது இராமனது கொள்கையாதலின்
'எனக்கும் தீயோர்' என்றான். அவுணர் - அசுரர். சதம் - நூறு.
 

(78)