:: TVU ::

வருணனை வழி வேண்டு படலம்

389

இராமன் வழி வேண்ட வருணன் சேதுகட்டச் சொல்லுதல்
6670.	'மொழி உனக்கு அபயம் என்றாய்; ஆதலான், முனிவு
	தீர்ந்தேன்;
	பழி எனக்கு ஆகும் என்று, பாதகர் பரவை என்னும்
	குழியினைக் கருதிச் செய்த குமண்டையைக் குறித்து
	நீங்க,
	வழியினைத் தருதி' என்றான், வருணனை நோக்கி,
	வள்ளல்.

வள்ளல் வருணனை நோக்கி - வேண்டுவார் வேண்டியதருளும் வள்ளலாகிய இராமபிரான் வருணனைப் பார்த்து; மொழி உனக்கு அபயம் என்றாய்- 'உனக்கு அடைக்கலம்' என்று ஒரு சொல் நீ சொன்னாய்; ஆதலால் முனிவு தீர்ந்தேன்- அதனாலே உன் மீது கொண்டிருந்த சினம் தீர்ந்தேன்; பழி எனக்கு ஆகும் என்று- இராமன் தனது மனைவியைக் கூடக் காப்பாற்றும் வலிமை இல்லாதவன் என்று உலக மக்கள் கூறும் பழிக்கு நான் ஆளாகட்டும் என்று; பாதகர் பரவை என்னும் குழியினைக் கருதி - பாதகர்களாகிய அரக்கர்கள் இலங்கைக்கு அரணாகக் கடல் என்ற குழி இருப்பதைக் கருதி; செய்த குமண்டையைக் குறித்து- செய்த கூத்தினைக் குறித்து; நீங்க வழியினைத் தருதி என்றான்- அது நீங்க, இலங்கை செல்லுதற்குரிய வழியைத் தருவாயாக என்றான்.
பாதகர் - இராவணன் முதலானோர் பாதகர் 'பரவை (கடல்) நமக்குப் பாதுகாப்பான 'நீரரண்' என்று நினைக்கலாம்; அது நமக்குத் தாண்ட முடிந்த ஒரு சிறிய 'குழி'தான் என்பது இராமபிரான் கருத்து. குமண்டை - மகிழ்ச்சிச் செருக்கால் செய்யும் ஒருவகைக் கூத்து.
(82)
6671.	'ஆழமும் அகலம்தானும் அளப்ப அரிது எனக்கும்,
	ஐய!
	ஏழ் என அடுக்கி நின்ற உலகுக்கும் எல்லை
	இல்லை;
	வாழியாய்! வற்றி நீங்கில், வரம்பு அறு காலம்
	எல்லாம்
	தாழும்; நின் சேனை உள்ளம் தளர்வுறும்-தவத்தின்
	மிக்காய்!