பள்ளம்    போய்ப்   புகும் புனல் என- பள்ளமான
இடத்திற்குப் பாய்ந்தோடும்  நீரே போல; படியிடைப் படிந்து
தள்ளும்   பொற்கிரி   -    பூமியிலே  சாயுமாறு சாய்த்துத்
தள்ளப்பட்ட  திரிகூட  மலையும்;    சலிப்புறக்   கோபுரம்
சார்ந்தான்- சலிப்படையுமாறு இராவணனிருந்த கோபுரத்தைச்
சார்ந்தவனான   சுக்கிரீவன்;   வெள்ளம்   போற் கண்ணி
அழுதலும் - வெள்ளம்   போலக்    கண்ணீர்   பெருக்கும்
கண்களையுடைய சீதை (விம்மி) அழுதவுடன்; உள்ளம் போல்
- தன் மனம் சென்ற வேகத்திலேயே;    இராவணன்  மேல்
செலும் - இராவணன்   மேல்  பாய்ந்து சென்ற; கழுகினுக்கு
அரசனும் ஒத்தான் - கழுகின்  வேந்தனாகிய  சடாயுவையும்
ஒத்தவன் ஆனான்.
 

சுக்கிரீவன்  இராவணன்   மேல்  பாய்ந்த  வேகத்திற்குப்
பள்ளம் பாயும் வெள்ளத்தை உவமையாக்கினார்.  மேருவுக்கும்
வாயுவுக்கும்   நிகழ்ந்த   பலப்   போட்டியில்  வந்து வீழ்ந்த
மேருவின் ஒரு துண்டாதலின் திரிகூடமலை "தள்ளும் பொற்கிரி"
எனப்பட்டது. 
 

கரிய     கொண்டலை  - கருமை நிறம் கொண்ட முகில்
போன்றவனும்; அம் கருணை கடலினை- அழகிய கருணையின்
கடல்   போன்றவனுமான   இராமபிரானை; காண- (கண்ணாரக்)
கண்டு மகிழ்வதற்காக;    பெரிய கண்கள் பெற்று   - பெரிய
அளவினையுடைய   கண்களைப் (பேறாகப்) பெற்று; உவக்கின்ற
அரம்பையர் பிறரும்- மகிழ்வில் திளைக்கின்ற வானமாதர்களும்
பிற மாதர்களும்;  உரியகுன்றிடை - தமக்குரிய  மலையின் மீது;
உரும் இடி வீழ்தலும் - அச்சம்  தரத்தக்க இடி  வீழ்ந்தவுடன்;
உலைவுற்று   -    மனம்   நடுங்கி;   இரியல்   போயின-
(திசைக்கொன்றாக)