- இரத்தம்    துளிதுளியாய்ப் பொங்க;  உறுக்கி எதிர்புக்கு -
சினம் பொங்கி, இராவணன் முன்னே சென்று; உடல் பொருந்தி
- (அவனுடன் தன்) உடலைப் பூட்டி; கடுத்த விசையில் - மிக்க
வேகத்துடன்; கடிது எழும்பி - விரைந்து மேல் எழுந்து; கதிர்
வேலான்  -  ஒளி   மிகு   வேல்   ஏந்திய  இராவணனுடைய;
முடித்தலைகள் பத்தினும் - மகுடம் அணிந்த தலைகள் பத்தின்
மேலும்; முகத்தினும்   -   முகத்தின் மேலும்; உதைத்தான் - 
(சுக்கிரீவன்) உதைத்தான்.
 

முகத்திலும் தலையிலும் உதை விழல்-செய்தவன் உயர்வையும்,
செய்யப்பட்டவன் இழிவையும் உணர்த்தும் இப்பாடலில்  மற்போர்
முறை சுட்டப்பட்டுள்ளது. 
 

உதைத்தவன்     அடித்துணை    பிடித்து  -  தன்னை
உதைத்தவனான (சுக்கிரீவனின்)  கால்கள்  இரண்டினையும்  பற்றி;
ஒரு கணத்தில்- ஒரு விநாடிப் பொழுதில்; பதைத்து உலைவுற-
(சுக்கிரீவன்) துடிதுடித்து வருந்துமாறு; பல திறத்து இகல் பரப்பி
- பல்வேறு   வகைப்பட்ட   (தன்)    மற்போரின்  வலிமைகளை
வெளிப்படுத்தி; அரி மதகரியை உற்று நெரித்து என  - சிங்கம்
மதயானையை    நெருங்கி   நெருக்கினாற்  போல;   மயக்கி -
மூர்ச்சையடையச் செய்து; சுதைத் தலனிடை- சுண்ணாம்பு தீற்றிய
தரை நிலத்தில் இட்டு; கடிது அடிக்கொடு   - விரைவாகக் கால்
கொண்டு; துகைத்தான்- தேய்த்தான் (இராவணன்).
 

சுதைத்தலன்-சுண்ணாம்பு தீற்றிய தரை. துகைத்தல்-கால்களால்
தேய்த்து உழக்குதல். மதயானையைச் சிங்கம்   வதக்குவது போல்,
இராவணன் சுக்கிரீவனைத்   துன்புறுத்தித் தேய்த்தான் என்பதால்
இது உவமையணி.
 

(11)