:: TVU ::

620

யுத்த காண்டம்

அங்கதன் நால்வர் உயிருண்டு கூறுதல்
7013.	ஏவினார் பிடித்தாரை எடுத்து எழத்
	தாவினான், அவர்தம் தலை போய் அறக்
	கூவினான், அவன், கோபுர வாயிலில்
	தூவினான், துகைத்தான், இவை சொல்லினான்:

ஏவினார் பிடித்தாரை - இவ்வாறு இராவணனால் ஏவப்பட்டவர்களாய்த் (தன்னைப்) பிடிக்க வந்த நால்வரையும்; எழ எடுத்து தாவினான்-அந்தரத்தில் தொங்குமாறு அவர்களைப் பற்றிக்கொண்டு உயரப் பாய்ந்து; அவர் தம் தலை போய் அற- அவர்கள் தலைகள் அற்று ஒழியச் செய்து; கூவினான்- முழக்கமிட்டு; அவன் கோபுர வாசலில் தூவினான் - (அவர்களுடல்) இராவணனுடைய அரண்மனைக் கோபுர வாசலில் சிதறிவிட்டு; துகைத்தான் - மிதித்தவனாய்; இவைசொல்லினான்- பின்வரும் சொற்களை மொழிந்தான்.
இப்பாடலில் வெகுளியின் மெய்ப்பாடுகள் சொல் வடிவம் பெற்றுள்ளன. ஏவினார்-ஏவப்பட்டவர். செயப்படுபொருள் வினை. செய்வினை போல வந்தது. செயப்படு பொருளைச் செய்தது போலத் தொழிற் படக்கிளத்தலும் வழக்கு இயல் மரபே. (தொல். சொல்: 6. 49).
(40)
7014.	'ஏமம் சார, எளியவர் யாவரும்,
	தூமம் கால்வன, வீரன் சுடு சரம்,
	வேம் மின் போல்வன, வீழ்வதன் முன்னமே,
	போமின் போமின், புறத்து' என்று போயினான்.

தூமம் கால்வன - (பின்பு அங்கிருந்த வீரர்களை நோக்கி) புகை கக்குகின்றனவும்; வேம் மின் போல்வன- கொதிக்கின்ற மின்னல்களைப் போல்வனவும் ஆகிய; வீரன் சுடுசரம் - இராமபிரானுடைய சுட்டெரிக்கின்ற அம்புகள்; வீழ்வதன் முன்னமே-உங்கள் மீது வந்து வீழ்வதன் முன்னமே; எளியவர் யாவரும் - வலிமையற்ற நீங்கள் அனைவரும்; ஏமம் சார - பாதுகாப்பான இடங்களையடையும்படி, (இப்போதே); புறத்துப் போமின் போமின் - அப்பால் செல்லுங்கள்; செல்லுங்கள்; என்று போயினான்- என்று சொல்லியவாறே (இராமபிரான் இருக்குமிடம் சென்றான் அங்கதன்)
(41)