‘பொன்னின் முன்னம் ஒளிரும் பொன்னே! - பொன்னுக்கு
மேற்பட்டுப்பிரகாசிக்கின்ற பொன் போன்றவனே;  புகழின் புகழே! -
புகழுக்குப் புகழானவனே!; மின்னில் மின்னும் வரிவில் குமரா! - மின்னலைப் போல் விட்டு விளங்கும் கட்டமைந்தவில்லை உடைய
குமரனே; மெய்யின் மெய்யே! - உண்மையின் நிலைபேறே; என்னின்
முன்னம் - எனக்கு முற்பட்டு; நீ வனம் அடைதற்கு- நீ காடு புகுவதற்கு;
யான்எளியேன் அல்லேன் - நான் எளிமை உடையவன் அல்லன்;
உன்னின் முன்னம் - உனக்குமுன்னால்;  உயர் வானகம் புகுவேன்!-
உயர்ந்த விண்ணை அடைவேன்;'  என்றான்-.

     ‘கானகமே மிக விரும்பி  நீ துறந்த வள நகரைத் துறந்து  நானும்,
வானகமே மிக விரும்பிப்போகின்றேன்.  மனுகுலத்தார் தங்கள் கோவே'
என்ற (திவ்ய.738)  குலசேகராழ்வார் பாசுரமும்காண்க.               58