| 188. | ‘மன்னனே! அவனியை
மகனுக்கு ஈந்து, நீ
பன்ன அருந்தவம்
புரி பருவம் ஈது’ என,
கன்ன மூலத்தினில்
கழற வந்தென,
மின் எனக் கருமை போய்
வெளுத்தது - ஓர் மயிர். |
அவனி - பூமி; கன்ன மூலம் - காதின் அடியில், காது அடியில்
தலைமயில்நரைத்தல் முதுமைக்கு அடையாளம் ஆகும்; சுழறல் -
இடித்துரைத்தல். |