‘என் துணையவன் - என் நண்பனாகிய தயரதன்; ஒப்பு அறும்
மகன் உன்னை- உவமை சொல்ல முடியாத மகனாகிய உன்னை;  துப்பு
உறழ் துவர் வாயின் தூய்மொழிமயிலோடும் - பவளத்தை ஒத்த
செந்நிறமான வாயினை உடைய தூய மொழிகளைப் பேசும் மயிலனைய
சாயலை உடைய சீதையோடும்;  அப்பு உறு கடல் ஞாலம்  - நீர்
பொருந்திய கடலாற் சூழப்பெற்ற உலகத்தை;  கடிது ஆளுதி - விரைவாக
ஆள்வாயாக;  என்னா - என்று கூறி; ‘உயர் வனம் உற ஏகு’ என்று -
(உடனே) மரங்கள் உயர்ந்துள்ள காட்டுக்குச் சேரச்செல்என்று கூறி;  எப்
பரிசு - எவ்வாறு;  உயிர் உய்ந்தான் - உயிருடன் வாழ்பவன்ஆனான்;’
என்றான்-.

     நாளையே பட்டாபிஷேகம் என்று கூறி, உடனே ‘கான் ஏகு’ என்றதை
நினைத்து இவ்வாறுகூறப்பட்டது.  இவ்வாறு  உன்னை வனம் அனுப்பிய
பிறகும் தயரதனால் எவ்வாறு உயிர் வாழமுடிந்தது?  என்றானாம் -
தயரதன் இறந்த செய்தி இராமன் அறியாததாதலின் பரத்துவாசன் அதனை
அறிந்திலன் ஆயினும் தன்துணையவனைப் பற்றிய பரத்துவாசனது
அனுமானம் பொய்யாகாமை ‘எப் பரிசுஉயிர் உய்ந்தான்’ என்னும் கூற்றில்
புலனாதல்காண்க.                                             26