தவறுதலில்லாதவார்த்தை.  இரண்டாமடியில் வகரத்துக்கு யகரம்,
இனவெதுகை.  விழிசிவவாவுளமழலாஎன்றுபிரதிபேதம்.          (161)

மூன்றுகவிகள்-ஒருதொடர்.

     (இ - ள்.)இந்த தனி இரவின்கண் - ஏகாந்தமான இவ்விராத்
திரிகாலத்தில், நின் இரு தோள் தழுவுறஏ-உனது இரண்டு தோள்களையும்
ஆலிங்கனஞ்செய்யும் பொருட்டாகவே, வந்து உற்ற-வந்து சேர்ந்த, எனை-
என்னை,தாயர்தம் வகையில் புகல் செய்யா - தாய்மார்முறையிலேவைத்துச்
சொல்லி, நிந்தித்தனை-இகழ்ந்தாய்;நீ செய் தவம் நெறியின் பயன் எல்லாம்
- நீ செய்த தவமார்க்கத்தின் பயன் முழுவதும், வெந்துற்று அரு நீறு ஆய்
எழ - வெந்துபோய் எடுத்தற்கரிய சாம்பலாய் விடும்படி, விடுவேன் -
சாபமிட்டு விடுவேன், என - என்று(ஊர்வசி)சொல்லி, வெகுளா -
கோபித்து,-(எ - று.)-'என'என்று 164-ஆங் கவியில் தொடரும்.

     மனைவியாகத்தன்னையங்கீகரியாமல்தாயாகவைத்துத் துதித்துக்கூறி
மரியாதை செய்ததையே, தன் கருத்துக்கு மாறாகஇருத்தல்பற்றி,
நிந்தித்ததாகக் கூறினாள். இந்த இரவின்கண் தனியே வந்துற்ற எனை
என்றும் இயைக்கலாம்.  இடுவேன் என்றும் பதம் பிரிக்கலாம், (162)

     (இ - ள்.) நின் போல் - உன்னைப்போல, அமர் புரிவார்-போரைச்
செய்யும் வீரர், இரு நிலம் மன்னரின்-பெரிய பூலோகத்திலுள்ள
அரசர்களில், உண்டுஓ-வேறு உளரோ? [இல்லை];(அன்றி யும் நீ), அழல்
வரு பாவையை-அக்கினியிற்பிறந்த பதுமை போலழகிய திரௌபதியை,
அன்போடு-அன்புடனே, அடைவு உன்னி அளித்தாய்-
மனையாளாகும்முறைமையையெண்ணிக்கூடியருளினாய்;பொன் போல்
இரவிடை-(காமிகளுக்குப்) பொன்போலருமையான இவ்விராத்திரியிலே,
ஆடவர் புகலாமொழி புகல்வாய்-ஆண்தன்மையுடையவர்
சொல்லத்தகாதசொல்லைச்சொல்கிறாய்;(நீ இங்ஙனஞ் சொல்வது), வன்புஓ-
வலிமையோ? அருள் நலம்ஓ கருணையினதுநன்மையோ? பெருமிதம்ஓ-
வீரமோ? வளர் புகழ்ஓ-எங்கும் வளர்கிற கீர்த்தியோ? [இவற்றுள்
ஒன்றையுந் தருவதாகாதென்றபடி];(எ - று.)

     அன்றுதிரௌபதிக்கு உனது இன்பத்தை யருளியது போலவே இன்று
எனக்கும் அருளலாகாதோஎன்னுங் கருத்தால்