இறைவனைப் பூசித்துப் பேறு பெறத்தக்க பல சிவதலங்களையும் உடையது
என்று அதன் பெருமையையும் கூறியருளினார். அன்று அம்முனிவர் அங்குச்
சொன்னபடி இங்கு இப்புராணம் சொல்லப் பெறுகின்றது. இதற்குப்
பதிகமாவது அத்திருத்தொண்டத் தொகையேயாம். அந்தப் பதிகத்திற் கண்ட
அடியார்களை நம்பியாண்டார்நம்பிகள் அருளிய திருவந்தாதியிற் றுதித்த
வகையின்படி அச்சரிதங்களை விரித்துக் கூறுகின்றோம்.

     கற்பனை :- இப்பகுதியிலிருந்து சிவபெருமானே பரம்பொருளாவார்
என்பதும், திருத்தொண்டர் சரிதவரலாறு இன்னதென்பதும், சிவபுண்ணியம்
செய்யும்போது வேறு நினைவுகள் வரலாகாதென்பதும்,
தெரிந்துகொள்ளத்தக்கன என்று ஆறுமுக நாவலரவர்கள் தமது பெரியபுராண
சூசனத்துட் காட்டியுள்ளார்கள்.

     முன்னே செய்த பல கருமங்களுக்கு ஈடாக இப்பிறவி பெற்ற நாம்
எதற்காக இப்பிறவி எடுத்தோமோ அதை மறந்து, மயங்கி, மேன்மேலும்
கருமங்களையும் செய்து பெருக்கி, மேன்மேலும் பிறவிகளுக்கு இடஞ்
செய்துகொண்டே போகிறோம். ஆனால் நாம் அனுபவிக்க வந்த கருமம்
எது? புதிதாகத் தேடிக் கொள்ள நின்ற கருமம் எது? என்று நமக்குத்
தெரிந்துகொள்ள முடியாது. ஆதலின், நாமும், சுந்தரர் கயிலையில்
இறைவனை வேண்டிக் கொண்டதுபோல, வராத புதுக்கருமத்தை நாம் தேட
உள்ள சமயத்தில் தடுத்து ஆட்கொள்ளும்படி வேண்டிக் கொள்வோமாயின்,
வேண்டுவார் வேண்டுவதே ஈயும் இறைவன் அவ்வாறே அருளுவன். நாமும்
வந்த காரியம் பார்த்துக்கொண்டு வீடு சேர்வோம். இது இப்பகுதியாற் பெறும்
முக்கிய கற்பனைகளில் ஒன்றாகும்.

     (தினமுறையிற் பாராணயம் செய்வோர் 12 - 29 - பாட்டுக்கள் வாசித்து
நிறுத்தக்கூடிய இடங்களாம்.)

     படம் :- திருமலையின் படம், இமயமலை யாத்திரை செய்துவந்த
சுவாமி சிவானந்தர் எழுதிய புத்தகத்திற் கண்டுள்ளது. மைசூர்க் கருத்தர்
செய்த யாத்திரையைப் பற்றிய வரலாறுகளிலும் அது காணப்படுகிறது.

                 திருமலைச் சிறப்பு முற்றிற்று