2201. அரவினொடு ஆமையும் பூண்டு, அம் துகில் வேங்கை
                                                         அதளும்,
விரவும் திரு முடி தன் மேல் வெண்திங்கள் சூடி,
                                                          விரும்பிப்
பரவும் தனிக் கடம்பூரில் பைங்கண் வெள் ஏற்று
                                                  அண்ணல் பாதம்
இரவும் பகலும் பணிய, இன்பம் நமக்கு அது ஆமே.
2
உரை