முகப்பு	தொடக்கம்
2617. விண்டு ஒழிந்தன, நம்முடை வல்வினை விரிகடல் வரு                                                         நஞ்சம் உண்டு இறைஞ்சு வானவர் தமைத் தாங்கிய இறைவனை,                                                      உலகத்தில் வண்டு வாழ் குழல் மங்கை ஒர்பங்கனை, வலஞ்சுழி இடம்                                                          ஆகக் கொண்ட நாதன், மெய்த்தொழில் புரி தொண்டரோடு இனிது                                                  இருந்தமையாலே. 2	உரை