தொடக்கம்
2.17 திருவேணுபுரம் - இந்தளம்
	1645. நிலவும், புனலும், நிறை வாள் அரவும், இலகும் சடையார்க்கு இடம் ஆம் எழிலார் உலவும் வயலுக்கு ஒளி ஆர் முத்தம் விலகும் கடல் ஆர் வேணுபுரமே. 1	உரை
	1646. அரவு ஆர் கரவன், அமை ஆர் திரள்தோள குரவு ஆர் குழலாள் ஒருகூறன், இடம் கரவாத கொடைக்கு அலந்தார் அவர்க்கு விரவு ஆக வல்லார் வேணுபுரமே. 2	உரை
	1647. ஆகம் அழகு ஆயவள்தான் வெருவ, நாகம் உரி போர்த்தவன் நண்ணும் இடம் போகம் தரு சீர் வயல் சூழ் பொழிகள் மேகம் தவழும் வேணுபுரமே. 3	உரை
	1648. காசு அக் கடலில் விடம் உண்ட கண்டத்து ஈசர்க்கு இடம் ஆவது இன்நறவ வாசக்கமலத்து அனம், வன் திரைகள் வீச, துயிலும் வேணுபுரமே. 4	உரை
	1649. அரை ஆர் கலை சேர் அனமென்னடையை உரையா உகந்தான் உறையும் இடம் ஆம் நிரை ஆர் கமுகின் நிகழ் பாளை உடை விரை ஆர் பொழில் சூழ் வேணுபுரமே. 5	உரை
	1650. ஒளிரும் பிறையும் உறு கூவிள இன் தளிரும் சடைமேல் உடையான் இடம் ஆம் நளிரும் புனலில் நல செங்கயல் கண் மிளிரும் வயல் சூழ் வேணுபுரமே. 6	உரை
	1651. ஏவும் படை வேந்தன் இராவணனை, "ஆ" என்று அலற, அடர்த்தான் இடம் ஆம் தாவும் மறிமானொடு தண்மதியம் மேவும் பொழில் சூழ் வேணுபுரமே. 8	உரை
	1652. கண்ணன், கடிமாமலரில் திகழும் அண்ணல், இருவர் அறியா இறை ஊர் வண்ணச் சுதை மாளிகைமேல் கொடிகள் விண்ணில் திகழும் வேணுபுரமே. 9	உரை
	1653. போகம் அறியார், துவர் போர்த்து உழல்வார், ஆகம் அறியா அடியார் இறைஊர் மூகம் அறிவார், கலை முத்தமிழ் நூல் மீ கம் அறிவார், வேணுபுரமே. 10	உரை
	1654. கலம் ஆர் கடல் போல் வளம் ஆர்தரு, நல் புலம் ஆர்தரு, வேணுபுரத்து இறையை, நலம் ஆர்தரு ஞானசம்பந்தன், சொன்ன குலம் ஆர் தமிழ் கூறுவர் கூர்மையரே. 11	உரை