தொடக்கம்
2.45 திருக்கைச்சினம் - சீகாமரம்
	1950. தையல் ஓர் கூறு உடையான், தண்மதி சேர் செஞ்சடையான், மை உலாம் மணிமிடற்றான், மறை விளங்கு பாடலான், நெய் உலாம் மூ இலைவேல் ஏந்தி நிவந்து ஒளி சேர் கை உடையான், மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 1	உரை
	1951. விடம் மல்கு கண்டத்தான், வெள்வளை ஓர் கூறு                                                  உடையான், படம் மல்கு பாம்பு அரையான், பற்றாதார் புரம் எரித்தான், நடம் மல்கும் ஆடலினான், நால்மறையோர் பாடலினான், கடம் மல்கு மா உரியான், உறை கோயில் கைச்சினமே. 2	உரை
	1952. பாடல் ஆர் நால்மறையான்; பைங்கொன்றை பாம்பினொடும் சூடலான், வெண்மதியும் துன்று கரந்தையொடும்; ஆடலான் அங்கை அனல் ஏந்தி; ஆடு அரவக் காடலன்; மேவி உறை கோயில் கைச்சினாமே. 3	உரை
	1953. பண்டு அமரர் கூடிக் கடைந்த படு கடல் நஞ்சு உண்ட பிரான்' என்று இறைஞ்சி. உம்பர் தொழுது ஏத்த, விண்டவர்கள் தொல் நகரம் மூன்று உடனே வெந்து                                                              அவியக் கண்ட பிரான் மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 4	உரை
	1954. தேய்ந்து மலி வெண்பிறையான், செய்யதிருமேனியினான், வாய்ந்து இலங்கு வெண்நீற்றான், மாதினை ஓர் கூறு                                                              உடையான், சாய்ந்து அமரர் வேண்டத் தடங்கடல் நஞ்சு உண்டு                                                              அநங்கைக் காய்ந்த பிரான், மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 5	உரை
	1955. மங்கை ஓர் கூறு உடையான், மன்னும் மறை பயின்றான், அங்கை ஓர் வெண்தலையான், ஆடு அரவம் பூண்டு                                                              உகந்தான், திங்களொடு பாம்பு அணிந்த சீர் ஆர் திருமுடிமேல் கங்கையினான், மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 6	உரை
	1956. வரி அரவே நாண் ஆக, மால்வரையே வில் ஆக. எரிகணையால் முப்புரங்கள் எய்து உகந்த எம்பெருமான். பொரி சுடலை ஈமப் புறங்காட்டான், போர்த்தது ஓர் கரிஉரியான், மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 7	உரை
	1957. போது உலவு கொன்றை புனைந்தான் திருமுடிமேல்; மாது உமையாள் அஞ்ச மலை எடுத்த வாள் அரக்கன் நீதியினால் ஏத்த நிகழ்வித்து, நின்று ஆடும் காதலினான்; மேவி உறை கோயில் கைச்சினாமே. 8	உரை
	1958. மண்ணினை முன் சென்று இரந்த மாலும், மலரவனும், எண் அறியா வண்ணம் எரி உருவம் ஆய பிரான்; பண் இசையால் ஏத்தப்படுவான்; தன் நெற்றியின்மேல் கண் உடையான்; மேவி உறை கோயில் கைச்சினமே. 9	உரை
	1959. தண்வயல் சூழ் காழித் தமிழ் ஞானசம்பந்தன், கண்நுதலான் மேவி உறை கோயில் கைச்சினத்தை, பண் இசையால் ஏத்திப் பயின்ற இவை வல்லார், விண்ணவராய் ஓங்கி, வியன் உலகம் ஆள்வாரே. 11	உரை