தொடக்கம்
2.122 திருப்புகலி - செவ்வழி
	2791. விடை அது ஏறி, வெறி அக்கு அரவு ஆர்த்த விமலனார், படை அது ஆகப் பரசு தரித்தார்க்கு இடம் ஆவது கொடையில் ஓவார், குலமும்(ம்) உயர்ந்த(ம்) மறையோர்கள்                                                            தாம் புடை கொள் வேள்விப்புகை உம்பர் உலாவும் புகலியே. 1	உரை
	2792. வேலை தன்னில் மிகு நஞ்சினை உண்டு இருள் கண்டனார், ஞாலம் எங்கும் பலி கொண்டு உழல்வார் நகர் ஆவது சால நல்லார் பயிலும் மறை கேட்டுப் பதங்களைச் சோலை மேவும் கிளித்தான் சொல் பயிலும் புகலியே. 2	உரை
	2793. வண்டு வாழும் குழல் மங்கை ஓர் கூறு உகந்தார், மதித் துண்டம் மேவும் சுடர்த் தொல்சடையார்க்கு இடம் ஆவது கெண்டை பாய மடுவில்(ல்), உயர் கேதகை, மாதவி, புண்டரீகம்மலர்ப் பொய்கை நிலாவும் புகலியே. 3	உரை
	2794. திரியும் மூன்று புரமும்(ம்) எரித்து, திகழ் வானவர்க்கு அரிய பெம்மான், அரவக் குழையார்க்கு இடம் ஆவது பெரிய மாடத்து உயரும் கொடியின் மிடைவால், வெயில் புரிவு இலாத தடம் பூம்பொழில் சூழ் தண் புகலியே. 4	உரை
	2795. ஏவில் ஆரும் சிலைப் பார்த்தனுக்கு இன் அருள் செய்தவர், நாவினாள் மூக்கு அரிவித்த நம்பர்க்கு இடம் ஆவது மாவில் ஆரும் கனி வார் கிடங்கில் விழ, வாளை போய்ப் பூவில் ஆரும் புனல் பொய்கையில் வைகும் புகலியே. 5	உரை
	2796. தக்கன் வேள்வி தகர்த்த தலைவன், தையலாளொடும் ஒக்கவே எம் உரவோன் உறையும்(ம்) இடம் ஆவது கொக்கு, வாழை, பலவின் கொழுந் தண் கனி,                                                  கொன்றைகள், புக்க வாசப்புன்னை, பொன்திரள் காட்டும் புகலியே. 6	உரை
	2797. தொலைவு இலாத அரக்கன்(ன்) உரத்தைத் தொலைவித்து,                                                           அவன் தலையும் தோளும் நெரித்து சதுரர்க்கு இடம் ஆவது கலையின் மேவும் மனத்தோர், இரப்போர்க்குக் கரப்பு                                                          இலார், பொலியும் அம் தண்பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆரும்                                                         புகலியே. 8	உரை
	2798. கீண்டு புக்கார் பறந்தே உயர்ந்தார் கேழல் அன்னம் ஆய்க் "காண்டும்" என்றார் கழல் பணிய நின்றார்க்கு இடம் ஆவது நீண்ட நாரை இரை ஆரல் வார, நிறை செறுவினில் பூண்டு மிக்க(வ்) வயல் காட்டும் அம் தண் புகலியே. 9	உரை
	2799. தடுக்கு உடுத்துத் தலையைப் பறிப்பாரொடு, சாக்கியர், இடுக்கண் உய்ப்பார் இறைஞ்சாத எம்மாற்கு இடம் ஆவது மடுப்பு அடுக்கும் சுருதிப்பொருள் வல்லவர், வான் உளோர், அடுத்து அடுத்துப் புகுந்து ஈண்டும் அம் தண் புகலியே. 10	உரை
	2800. எய்த ஒண்ணா இறைவன் உறைகின்ற புகலியை, கைதவம் இல்லாக் கவுணியன் ஞானசம்பந்தன் சீர் செய்த பத்தும்(ம்) இவை செப்ப வல்லார், சிவலோகத்தில் எய்தி, நல்ல இமையோர்கள் ஏத்த, இருப்பார்களே. 11	உரை