தொடக்கம்
114. திருஏகம்பம் - திருஇயமகம் - பழம்பஞ்சுரம்
	4024. பாயும் மால்விடைமேல் ஒரு பாகனே; பாவை தன் உருமேல்                                                        ஒரு பாகனே; தூய வானவர் வேதத் துவனியே; சோதி மால் எரி வேதத்து                                                           வ(ன்)னியே; ஆயும் நன்பொருள் நுண்பொருள் ஆதியே; ஆலநீழல்                                      அரும்பொருள் ஆதியே; காய, வில் மதன் பட்டது கம்பமே; கண் நுதல் பரமற்கு                                             இடம் கம்பமே.      1	உரை
	4025. சடை அணிந்ததும் வெண்டு அலைமாலையே; தம் உடம்பிலும்                                               வெண்தலைமாலையே; படையில் அம் கையில் சூல் அம் அது என்பதே; பரந்து                            இலங்கு ஐயில் சூலம் அது என்பதே; புடை பரப்பன, பூதகணங்களே; போற்று இசைப்பன,                                                       பூதகணங்களே கடைகள்தோறும் இரப்பதும் மிச்சையே; கம்பம் மேவி                                     இருப்பதும் இச்சையே.      2	உரை
	4026. வெள் எருக்கொடு தும்பை மிலைச்சியே; ஏறு முன் செலத்                                                  தும்பை மிலைச்சியே! அள்ளி நீறு அது பூசுவ தாகமே; ஆன மாசுணம் மூசுவது                                                             ஆகமே; புள்ளி ஆடை உடுப்பது கத்துமே; போன, ஊழி, உடுப்பது                                                           உகத்துமே; கள் உலாம் மலர்க் கம்பம் இருப்பதே காஞ்சி மா நகர்க்                                       கம்பம் இருப்பு அதே.      3	உரை
	4027. முற்றல் ஆமை அணிந்த முதல்வரே; மூரி ஆமை அணிந்த                                                             முதல்வரே; பற்றி வாள் அரவு ஆட்டும் பரிசரே; பாலும் நெய் உகந்து                                                    ஆட்டும் பரிசரே; வற்றல் ஓடு கலம், பலி தேர்வதே; வானினோடு கலம், பலி,                                                             தேர்வதே, கற்றிலா மனம் கம்பம் இருப்பதே; காஞ்சி மா நகர்க் கம்பம்                                                       இருப்பதே.      4	உரை
	4028. வேடன் ஆகி விசையற்கு அருளியே; வேலை நஞ்சம்                                                மிசையல் கருளியே; ஆடுபாம்பு அரை ஆர்த்தது உடை அதே; அஞ்சு பூதமும்                                                   ஆர்த்தது உடையதே; கோடு வான்மதிக்கண்ணி அழகிதே; குற்றம் இல் மதிக்                                                         கண்ணி அழகிதே; காடு வாழ் பதி ஆவதும் உ(ம்)மது; ஏகம்பம் மா பதி                                                ஆவதும் உ(ம்)மதே.      5	உரை
	4029. இரும் புகைக்கொடி தங்கு அழல் கையதே; இமயமாமகள்,                                               தம் கழல், கையதே; அரும்பு மொய்த்த மலர்ப் பொறை தாங்கியே; ஆழியான்                                   தன் மலர்ப் பொறை தாங்கியே; பெரும் பகல் நடம் ஆடுதல் செய்துமே, பேதைமார் மனம்                                                வாடுதல் செய்துமே, கரும்பு மொய்த்து எழு கம்பம் இருப்பதே, காஞ்சி மா                             நகர்க் கம்பம் இருப்பு அதே.      6	உரை
	4030. முதிரம் மங்கை தவம் செய்த காலமே, முன்பும், அம்                                    கைதவம் செய்த காலமே, வெதிர்களோடு அகில் சந்தம் முருட்டியே, வேழம் ஓடகில்                                           சந்தம் உருட்டியே, அதிர ஆறு வரத்து அழுவத்தொடே, ஆன் ஐ ஆடுவரத்                                              தழுவத்தொடே, கதிர் கொள் பூண் முலைக் கம்பம் இருப்பதே; காஞ்சி மா                                 நகர்க் கம்பம் இருப்பதே.      7	உரை
	4031. பண்டு அரக்கன் எடுத்த பலத்தையே பாய்ந்து அரக்கல்                                           நெடுத்த (அ)பலத்தையே கொண்டு, அரக்கியதும் கால்விரலையே; கோள் அரக்கியதும்                                                  கால்வு இரலையே;  உண்டு உழன்றதும் முண்டத் தலையிலே; உடுபதிக்கு இடம்                                            உண்டு, அத் தலையிலே; கண்டம் நஞ்சம் அடக்கினை கம்பமே; கடவுள் நீ இடம்                                        கொண்டது கம்பமே.      8	உரை
	4032. தூணி ஆன சுடர்விடு சோதியே சுத்தம் ஆன சுடர்விடு                                                          சோதியே; பேணி ஓடு பிரமப் பறவையே பித்தன் ஆன பிரமப்                                                             பறவையே, சேணினோடு, கீழ், ஊழி திரிந்துமே, சித்தமோடு கீழ், ஊழி                                                           திரிந்துமே, காண நின்றனர் உற்றது கம்பமே; கடவுள் நீ இடம் உற்றது                                                         கம்பமே.      9	உரை
	4033. ஓர் உடம்பினை ஈர் உரு ஆகவே, உன் பொருள்-திறம் ஈர்                                                            உரு ஆகவே, ஆரும் மெய்தன் கரிது பெரிதுமே; ஆற்ற எய்தற்கு அரிது,                                                           பெரிதுமே; தேரரும் அறியாது திகைப்பரே; சித்தமும் மறியா, துதி                                                              கைப்பரே; கார் நிறத்து அமணர்க்கு ஒரு கம்பமே; கடவுள் நீ இடம்                                     கொண்டது கம்பமே.      10	உரை
	4034. கந்தம் ஆர் பொழில் சூழ்தரு கம்பமே காதல் செய்பவர்                                           தீர்த்திடு உகு அம்பமே; புந்தி செய்வது விரும்பிப் புகலியே பூசுரன் தன் விரும்பிப்                                                             புகலியே அந்தம் இல் பொருள் ஆயின கொண்டுமே, அண்ணலின்                                     பொருள் ஆயின கொண்டுமே, பந்தன் இன் இயல் பாடிய பத்துமே பாட வல்லவர் ஆயின,                                                        பத்துமே.      11	உரை