ஒருத்தனை, மூ உலகொடு தேவர்க்கும்
அருத்தனை, அடியேன் மனத்துள்(ள்) அமர்
கருத்தனை, கடுவாய்ப் புனல் ஆடிய
திருத்தனை, புத்தூர் சென்று கண்டு உய்ந்தெனே.

யாவரும்(ம்) அறிதற்கு அரியான் தனை
மூவரின் முதல் ஆகிய மூர்த்தியை,
நாவின் நல் உரை ஆகிய நாதனை,
தேவனை, புத்தூர் சென்று கண்டு உய்ந்தெனே.

அன்பனை, அடியார் இடர் நீக்கியை,
செம்பொனை, திகழும் திருக்கச்சி ஏ-
கம்பனை, கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
நம்பனை, கண்டு நான் உய்யப்பெற்றெனே.

மா தனத்தை, மா தேவனை, மாறு இலாக்
கோதனத்தில் ஐந்து ஆடியை, வெண்குழைக்
காதனை, கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
நாதனை, கண்டு நான் உய்யப் பெற்றெனே.

குண்டு பட்ட குற்றம் தவிர்த்து, என்னை ஆட்-
கொண்டு, நல்-திறம் காட்டிய கூத்தனை;
கண்டனை; கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
அண்டனை; கண்டு அருவினை அற்றெனே.

பந்தபாசம் அறுத்து எனை ஆட்கொண்ட
மைந்தனை(ம்), மணவாளனை, மா மலர்க்
கந்த நீர்க் கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
எந்தை ஈசனை, கண்டு இனிது ஆயிற்றே.

உம்பரானை, உருத்திர மூர்த்தியை,
அம்பரானை, அமலனை, ஆதியை,
கம்பு நீர்க் கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
எம்பிரானை, கண்டு இன்பம் அது ஆயிற்றே.

மாசு ஆர் பாசமயக்கு அறுவித்து, எனுள்
நேசம் ஆகிய நித்த மணாளனை,
ழுபூசம் நீர்க் கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
ஈசனே!ழு என, இன்பம் அது ஆயிற்றே.

இடுவார் இட்ட கவளம் கவர்ந்து இரு
கடு வாய் இட்டவர் கட்டுரை கொள்ளாதே,
கடுவாய்த்தென்கரைப்புத்தூர் அடிகட்கு ஆட்-
படவே பெற்று, நான் பாக்கியம் செய்தெனே.

அரக்கன் ஆற்றல் அழித்து அவன் பாடல் கேட்டு
இரக்கம் ஆகி அருள் புரி ஈசனை,
திரைக் கொள் நீர்க் கடுவாய்க்கரைத்தென்புத்தூர்
இருக்கும் நாதனை, காணப்பெற்று உய்ந்தெனே.