தொடக்கம்
	6.15 திருக்கருகாவூர் திருத்தாண்டகம் 148 குருகு ஆம்; வயிரம் ஆம்; கூறும் நாள் ஆம்;      கொள்ளும் கிழமை ஆம்; கோளே தான் ஆம்; பருகா அமுதம் ஆம்; பாலின் நெய் ஆம்;        பழத்தின் இரதம் ஆம்; பாட்டின் பண் ஆம்; ஒரு கால் உமையாள் ஓர்பாகனும்(ம்) ஆம்;            உள்-நின்ற நாவிற்கு உரையாடி(ய்) ஆம்; கரு ஆய் உலகுக்கு முன்னே தோன்றும் கண்                    ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	149 வித்து ஆம்; முளை ஆகும்; வேரே தான் ஆம்;           வேண்டும் உருவம் ஆம்; விரும்பி நின்ற பத்தாம் அடியர்க்கு ஓர் பாங்கனும்(ம்) ஆம்;        பால் நிறமும் ஆம்; பரஞ்சோதி தான் ஆம்; தொத்து ஆம் அமரர்கணம் சூழ்ந்து போற்றத்       தோன்றாது, என் உள்ளத்தின் உள்ளே நின்ற கத்து ஆம்; அடியேற்குக் காணா காட்டும் கண்                   ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	150 பூத் தான் ஆம்; பூவின் நிறத்தானும்(ம்) ஆம்;             பூக்குளால் வாசம் ஆய் மன்னி நின்ற கோத் தான் ஆம்; கோல் வளையாள் கூறன்        ஆகும்; கொண்ட சமயத்தார் தேவன் ஆகி, ஏத்தாதார்க்கு என்றும் இடரே துன்பம் ஈவான்               ஆம்; என் நெஞ்சத்துள்ளே நின்று காத்தான் ஆம், காலன் அடையா வண்ணம்;              கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	151 இரவன் ஆம்; எல்லி நடம் ஆடி(ய்) ஆம்; எண்       திசைக்கும் தேவன் ஆம்; என் உளான் ஆம்; அரவன் ஆம்; அல்லல் அறுப்பானும்(ம்) ஆம்;             ஆகாசமூர்த்தி ஆம்; ஆன் ஏறு ஏறும் குரவன் ஆம்; கூற்றை உதைத்தான் தான் ஆம்;                கூறாத வஞ்சக் குயலர்க்கு என்றும் கரவன் ஆம்; காட்சிக்கு எளியானும்(ம்) ஆம்; கண்                    ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	152 படைத்தான் ஆம்; பாரை இடந்தான் ஆகும்; பரிசு            ஒன்று அறியாமை நின்றான் தான் ஆம்; உடைத்தான் ஆம், ஒன்னார் புரங்கள் மூன்றும் ஒள்                 அழலால் மூட்டி ஒடுக்கி நின்று(வ்) அடைத்தான் ஆம், சூலம் மழு; ஓர் நாகம்    அசைத்தான் ஆம்; ஆன் ஏறு ஒன்று ஊர்ந்தான் ஆகும்; கடைத்தான் ஆம், கள்ளம் அறுவார் நெஞ்சின்;                கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	153 மூலன் ஆம்; மூர்த்தி ஆம்; முன்னே தான் ஆம்;              மூவாத மேனி முக்கண்ணினான் ஆம்; சீலன் ஆம்; சேர்ந்தார் இடர்கள் தீர்க்கும் செல்வன்         ஆம்; செஞ்சுடர்க்கு ஓர் சோதி தான் ஆம்; மாலன் ஆம்; மங்கை ஓர்பங்கன் ஆகும்; மன்று           ஆடி ஆம்; வானோர் தங்கட்கு எல்லாம் காலன் ஆம்; காலனைக் காய்ந்தான் ஆகும்; கண்                    ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	154 அரை சேர் அரவன் ஆம்; ஆலத்தான் ஆம்;        ஆதிரை நாளான் ஆம்; அண்ட வானோர் திரை சேர் திருமுடித் திங்களான் ஆம்; தீவினை                நாசன், என் சிந்தையான் ஆம்; உரை சேர் உலகத்தார் உள்ளானும்(ம்) ஆம்;         உமையாள் ஓர்பாகன் ஆம்; ஓத வேலிக் கரை சேர் கடல் நஞ்சை உண்டான் ஆகும்;             கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	155 துடி ஆம்; துடியின் முழக்கம் தான் ஆம்;     சொல்லுவார் சொல் எல்லாம் சோதிப்பான் ஆம்; படிதான் ஆம்; பாவம் அறுப்பான் ஆகும்; பால்               நீற்றன் ஆம்; பரஞ்சோதிதான் ஆம்; கொடியான் ஆம் கூற்றை உதைத்தான் ஆகும்;                கூறாத வஞ்சக் குயலர்க்கு என்றும் கடியான் ஆம்; காட்சிக்கு அரியான் ஆகும்;              கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைத்தானே.	உரை
	156 விட்டு உருவம் கிளர்கின்ற சோதியான் ஆம்;           விண்ணவர்க்கும் அறியாத சூழலான் ஆம்; பட்டு, உருவ மால்யானைத் தோல் கீண்டான் ஆம்;            பல பலவும் பாணி பயின்றான் தான் ஆம்; எட்டு உருவ-மூர்த்தி ஆம், எண்தோளான் ஆம்;          என் உச்சி மேலான் ஆம்; எம்பிரான் ஆம்; கட்டு உருவம் கடியானைக் காய்ந்தான் ஆகும்;                 கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	157 பொறுத்திருந்த புள் ஊர்வான் உள்ளான் ஆகி, உள்        இருந்து, அங்கு உள்-நோய் களைவான் தானாய், செறுத்திருந்த மும் மதில்கள் மூன்றும் வேவச் சிலை               குனியத் தீ மூட்டும் திண்மையான் ஆம்; அறுத்திருந்த கையான் ஆம், அம் தார் அல்லி           இருந்தானை ஒரு தலையைத் தெரிய நோக்கி; கறுத்திருந்த கண்டம் உடையான் போலும்;                  கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை
	158 ஒறுத்தான் ஆம், ஒன்னார் புரங்கள் மூன்றும் ஒள்                    அழலை மாட்டி; உடனே வைத்து(வ்) இறுத்தான் ஆம், எண்ணான் முடிகள் பத்தும்;      இசைந்தான் ஆம்; இன் இசைகள் கேட்டான் ஆகும்; அறுத்தான் ஆம், அஞ்சும் அடக்கி; அங்கே                   ஆகாய மந்திரமும் ஆனான் ஆகும்; கறுத்தான் ஆம், காலனைக் காலால் வீழ;                    கண் ஆம்-கருகாவூர் எந்தைதானே.	உரை