தொடக்கம்
	6.21 திருஆக்கூர்த் தான்தோன்றிமாடம் திருத்தாண்டகம் 211 முடித் தாமரை அணிந்த மூர்த்தி போலும்; மூ               உலகும் தாம் ஆகி நின்றார் போலும்; கடித்தாமரை ஏய்ந்த கண்ணார் போலும்;                கல்லலகு பாணி பயின்றார் போலும்; கொடித் தாமரைக்காடே நாடும் தொண்டர்          குற்றேவல் தாம் மகிழ்ந்த குழகர் போலும்; அடித்தாமரை மலர் மேல் வைத்தார்      போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	212 ஓதிற்று ஒரு நூலும் இல்லை போலும்;         உணரப்படாதது ஒன்று இல்லை போலும்; காதில் குழை இலங்கப் பெய்தார் போலும்;      கவலை, பிறப்பு, இடும்பை, காப்பார் போலும்; வேதத்தோடு ஆறு அங்கம் சொன்னார் போலும்;       விடம் சூழ்ந்து இருண்ட மிடற்றார் போலும்; ஆதிக்கு அளவு ஆகி நின்றார்    போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	213 மை ஆர் மலர்க் கண்ணாள் பாகர் போலும்; மணி                   நீலகண்டம் உடையார் போலும்; நெய் ஆர் திரிசூலம் கையார் போலும்; நீறு             ஏறு தோள் எட்டு உடையார் போலும்; வை ஆர் மழுவாள் படையார் போலும்;           வளர் ஞாயிறு அன்ன ஒளியார் போலும்; ஐவாய் அரவம் ஒன்று ஆர்த்தார்     போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	214 வடி விளங்கு வெண் மழுவாள் வல்லார் போலும்;         வஞ்சக் கருங்கடல் நஞ்சு உண்டார் போலும்; பொடி விளங்கு முந்நூல் சேர் மார்பர் போலும்; பூங்                கங்கை தோய்ந்த சடையார் போலும்; கடி விளங்கு கொன்றை அம்தரார் போலும்;                கட்டங்கம் ஏந்திய கையார் போலும்; அடி விளங்கு செம் பொன்கழலார்       போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	215 ஏகாசம் ஆம் புலித்தோல் பாம்பு தாழ, இடு                 வெண்தலை கலனா ஏந்தி, நாளும் மேகாசம் கட்டழித்த வெள்ளிமாலை புனல்          ஆர் சடைமுடிமேல் புனைந்தார் போலும்; மா காசம் ஆய வெண்நீரும், தீயும், மதியும்,                 மதி பிறந்த விண்ணும், மண்ணும், ஆகாசம், என்று இவையும் ஆனார்     போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	216 மாது ஊரும் வாள் நெடுங்கண், செவ்வாய், மென்தோள்,           மலைமகளை மார்பத்து அணைத்தார் போலும்; மூதூர், முதுதிரைகள், ஆனார் போலும்; முதலும்                         இறுதியும் இல்லார் போலும்; தீது ஊரா நல்வினை ஆய் நின்றார் போலும்; திசை               எட்டும் தாமே ஆம் செல்வர் போலும்; ஆதிரைநாள் ஆய் அமர்ந்தார் போலும்-ஆக்கூரில்-தான்                                தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	217 மால்யானை மத்தகத்தைக் கீண்டார் போலும்;          மான்தோல் உடையா மகிழ்ந்தார் போலும்; கோலானைக் கோ அழலால் காய்ந்தார் போலும்;        குழவிப்பிறை சடைமேல் வைத்தார் போலும்; காலனைக் காலால் கடந்தார் போலும்; கயிலாயம்                தம் இடமாக் கொண்டார் போலும்; ஆல், ஆன் ஐந்து ஆடல், உகப்பார்     போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	218 கண் ஆர்ந்த நெற்றி உடையார் போலும்;       காமனையும் கண் அழலால் காய்ந்தார் போலும்; உண்ணா அரு நஞ்சம் உண்டார் போலும்;                  ஊழித்தீ அன்ன ஒளியார் போலும்; எண்ணாயிரம் கோடி பேரார் போலும்; ஏறு                   ஏறிச் செல்லும் இறைவர் போலும்; அண்ணாவும், ஆரூரும், மேயார்        போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	219 கடி ஆர் தளிர் கலந்த கொன்றைமாலை, கதிர்             போது, தாது அணிந்த கண்ணி போலும்; நெடியானும் சது முகனும் நேட நின்ற, நீல நல்                     கண்டத்து, இறையார் போலும்; படி ஏல் அழல் வண்ணம் செம்பொன்மேனி      மணிவண்ணம், தம் வண்ணம் ஆவார் போலும்; அடியார் புகல் இடம் அது ஆனார்      போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை
	220 திரையானும் செந்தாமரை மேலானும் தேர்ந்து,            அவர்கள் தாம் தேடிக் காணார், நாணும் புரையான் எனப்படுவார் தாமே போலும்; போர்                 ஏறு தாம் ஏறிச் செல்வார் போலும்; கரையா வரை வில், ஏ, நாகம் நாணா, காலத்தீ                         அன்ன கனலார் போலும்; வரை ஆர் மதில் எய்த வண்ணர்       போலும்-ஆக்கூரில்-தான் தோன்றி அப்பனாரே.	உரை