தொடக்கம்
	6.77 திருவாய்மூர் திருத்தாண்டகம் 765 பாட அடியார், பரவக் கண்டேன்; பத்தர் கணம்                        கண்டேன்; மொய்த்த பூதம் ஆடல் முழவம் அதிரக் கண்டேன்; அங்கை                   அனல் கண்டேன்; கங்கையாளைக் கோடல், அரவு, ஆர் சடையில் கண்டேன்;      கொக்கின் இதழ் கண்டேன்; கொன்றை கண்டேன்; வாடல்-தலை ஒன்று கையில் கண்டேன்-வாய்மூர்                      அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	766 பாலின் மொழியாள் ஓர் பாகம் கண்டேன்;              பதினெண்கணமும் பயிலக் கண்டேன்; நீல நிறமுண்ட கண்டம் கண்டேன்; நெற்றி-நுதல்                    கண்டேன்; பெற்றம் கண்டேன்; காலைக் கதிர் செய் மதியம் கண்டேன்; கரந்தை                 திருமுடிமேல்-தோன்றக் கண்டேன்; மாலைச் சடையும் முடியும் கண்டேன்-வாய்மூர்                     அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	767 மண்ணைத் திகழ நடம் அது ஆடும், வரை              சிலம்பு ஆர்க்கின்ற, பாதம் கண்டேன்; விண்ணில்-திகழும் முடியும் கண்டேன்; வேடம்                       பல ஆம் சரிதை கண்டேன்; நண்ணிப் பிரியா மழுவும் கண்டேன்; நாலுமறை                          அங்கம் ஓதக் கண்டேன்; வண்ணம் பொலிந்து-இலங்கு கோலம் கண்டேன்-             வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	768 விளைத்த பெரும் பத்தி கூர, நின்று மெய்              அடியார் தம்மை விரும்பக் கண்டேன்; இளைக்கும் கதம் நாகம் மேனி கண்டேன்;        என் பின்கலம் திகழ்ந்து தோன்றக் கண்டேன்; திளைக்கும் திருமார்பில் நீறு கண்டேன்; சேண்               ஆர் மதில் மூன்றும் பொன்ற, அன்று, வளைத்த வரிசிலையும் கையில் கண்டேன்-             வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	769 கான் மறையும் போதகத்தின் உரிவை கண்டேன்;     காலில் கழல் கண்டேன்; கரியின் தோல் கொண்டு ஊன் மறையப் போர்த்த வடிவும் கண்டேன்;            உள்க மனம்வைத்த உணர்வும் கண்டேன்; நால் மறையானோடு நெடிய மாலும் நண்ணி                    வரக் கண்டேன்; திண்ணம் ஆக மான்மறி தம் கையில் மருவக் கண்டேன்-             வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	770 அடி ஆர் சிலம்பு ஒலிகள் ஆர்ப்பக் கண்டேன்;           அவ் அவர்க்கே ஈந்த கருணை கண்டேன்; முடி ஆர் சடைமேல் அரவம் மூழ்க மூரிப்                   பிறை போய் மறையக் கண்டேன்; கொடி, ஆர், அதன்மேல் இடபம் கண்டேன்;            கோவணமும் கீளும் குலாவக் கண்டேன்; வடி ஆரும் மூ இலை வேல் கையில் கண்டேன்-             வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	771 குழை ஆர் திருத்தோடு காதில் கண்டேன்;         கொக்கரையும் சச்சரியும் கொள்கை கண்டேன்; இழை ஆர் புரி நூல் வலத்தே கண்டேன்; ஏழ்               இசை யாழ், வீணை, முரலக் கண்டேன்; தழை ஆர் சடை கண்டேன்; தன்மை கண்டேன்;              தக்கையொடு தாளம் கறங்கக் கண்டேன்; மழை ஆர் திருமிடறும் மற்றும் கண்டேன்-              வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	772 பொருந்தாத செய்கை பொலியக் கண்டேன்;     போற்று இசைத்து விண்ணோர் புகழக் கண்டேன்; பரிந்தார்க்கு அருளும் பரிசும் கண்டேன்; பார்              ஆகிப் புனல் ஆகி நிற்கை கண்டேன்; விருந்து ஆய்ப் பரந்த தொகுதி கண்டேன்;      மெல்லியலும் விநாயகனும் தோன்றக் கண்டேன்; மருந்து ஆய்ப் பிணி தீர்க்கும் ஆறு கண்டேன்-            வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	773 மெய் அன்பர் ஆனார்க்கு அருளும் கண்டேன்;             வேடுவனாய் நின்ற நிலையும் கண்டேன்; கை அம்பு அரண் எரித்த காட்சி கண்டேன்;           கங்கணமும், அங்கைக் கனலும், கண்டேன்; ஐயம் பல ஊர் திரியக் கண்டேன்; அன்றவன்                      தன் வேள்வி அழித்து உகந்து, வையம் பரவ இருத்தல் கண்டேன்-வாய்மூர்                     அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை
	774 கலங்க இருவர்க்கு அழல் ஆய் நீண்ட             காரணமும் கண்டேன்; கரு ஆய் நின்று, பலங்கள் தரித்து, உகந்த பண்பும் கண்டேன்;               பாடல் ஒலி எலாம் கூடக் கண்டேன்; இலங்கைத் தலைவன் சிரங்கள் பத்தும் இறுத்து,               அவனுக்கு ஈந்த பெருமை கண்டேன்; வலங்கைத் தலத்துள் அனலும் கண்டேன்-            வாய்மூர் அடிகளை நான் கண்ட ஆறே!.	உரை